Αυτή τη μέρα λοιπόν που είναι αφιερωμένη στο πρόσωπο, αλλά και στο έργο της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, ονομάστηκε "Ημέρα του Λευκού Λωτού" ή "Εορτή του Λευκού Λωτού" και έλαβε την ονομασία της, χάριν του πανέμορφου φυτού, αλλά συνάμα και απόκρυφου συμβόλου. Ας μην ξεχνούμε τον Βούδα που πόσες φορές δεν απεικονίστηκε σε στάση διαλογισμού, καθήμενος επί του άνθους του λωτού!

       Το φυτό αυτό, είναι ΥΔΡΟΒΙΟ και υπάρχουν τρεις ποικιλίες του : ο ΛΕΥΚΟΣ, ο ΡΟΔΙΝΟΣ και ο ΚΥΑΝΟΥΣ.

       Το φυτό αυτό, είναι ΥΔΡΟΒΙΟ και υπάρχουν τρεις ποικιλίες του : ο ΛΕΥΚΟΣ, ο ΡΟΔΙΝΟΣ και ο ΚΥΑΝΟΥΣ. Ο ΛΕΥΚΟΣ ΛΩΤΟΣ, με τη ρίζα του φτάνει μέσα στη Γη, με το στέλεχός του βρίσκεται μέσα στο Νερό, με το άνθος του είναι στον Αέρα και με το κίτρινο χρώμα στο ΚΕΝΤΡΟ του ανθού του, των σπερμάτων του, μας δείχνει το Φως! Με αυτόν τον τρόπο έχουμε μια πλήρη συμβολική απεικόνιση των ΤΕΣΣΑΡΩΝ στοιχείων της Θείας Φύσης,

Τον Λωτό τον ανέφερα όμως και ως "απόκρυφο σύμβολο".

Ο Λωτός θεωρείται πέραν όλων των άλλων και σύμβολο της ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΣ. Αυτό γιατί μέσω του ΑΕΡΑ μεταφέρεται το σπέρμα του και μέσω του ΝΕΡΟΥ φτάνει στη ΓΗ για να φτιάξει τις ρίζες του.

       Στην αρχαία Ελλάδα την ίδια περίπου εποχή, από 21 Απριλίου έως και 21 Μαΐου, οι μυσταγωγοί και οι ιεροφάντες πίστευαν πως κυριαρχούν οι "δυνάμεις" της θεάς Αθηνάς, της ΘΕΑΣ της ΣΟΦΙΑΣ.

"ΘΕΟΣΟΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ"

Αυτό το γεγονός έλαβε χώρα στις 17 Νοεμβρίου του 1875 στη Νέα Υόρκη. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε μερικά από τα γεγονότα της ζωής της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ (στο εξής Ε.Π.Μπ), της ζωής μίας γυναίκας που άλλαξε με τη παρουσία της και με το έργο της επάνω στον γαλαζοπράσινο πλανήτη μας, τις ζωές πάρα πολλών συνανθρώπων της.

       Η Ε.Π.Μπ. γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου του 1831 στο Αικατερινοσλάβ, μια πόλη στα νότια της Ρωσσίας που ήταν χτισμένη στις όχθες του ποταμού Δνείπερου.

Η ιστορία της καταγωγής της θα μπορούσε να πει κανείς πώς είναι η ίδια με τις ιστορίες καταγωγής ΟΛΩΝ των ηγητόρων της Ρωσσίας !

Η μικρή όμως Ε.Π.Μπ. δεν έμελλε να γνωρίσει τη μητρική φροντίδα, σε ηλικία μόλις 11 ετών έχασε τη μητέρα της και έτσι την φροντίδα της την ανέλαβε η γιαγιά της και ο παππούς της, ο οποίος ήταν κυβερνήτης της πόλης Σαρατόβ.

Η μικρή Ε.Π.Μπ. από την πρώτη παιδική ηλικία έδειχνε ότι κάτι σημαντικό είχε να κάνει ως έργο. Οι "παράξενες ιστορίες" που γέμισαν τη ζωή της, ξεκίνησαν από την βρεφική σχεδόν ηλικία! Τα βαφτίσια της, λίγο έλειψε να τελειώσουν με τραγικό τρόπο. Μια ξαδέρφη της Ε.Π.Μπ. που και εκείνη ήταν μικρό κοριτσάκι, κρατώντας τη λαμπάδα αφαιρέθηκε και έβαλε φωτιά στα άμφια του ιερέα, ο οποίος ναι μεν σώθηκε, αλλά πολλοί από όσους προσπάθησαν να τον βοηθήσουν, έπαθαν εγκαύματα στα πρόσωπα τους. Πολλοί προληπτικοί είπαν ότι η ζωή του μικρού κοριτσιού θα ήταν γεμάτη από δοκιμασίες και δυστυχίες !!!

       Σε ηλικία 4 ετών, έβλεπε τις "ρουσσάλκας" (νεράιδες) μέσα σε κάθε δέντρο της όχθης του Δνείπερου.

       'Όλα αυτά, μαζί και με τον χαρακτήρας της (η ελευθερία του πνεύματος που είχε), ανάγκασε τον πατέρα της να την παντρέψει πολύ νωρίς. Το έκανε μόλις έφτασε σε ηλικία 17 ετών. Ο σύζυγος της Ε.Π.Μπ. θα ήταν εκείνος που με το όνομά του έμελλε να γίνει γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο. 'Ηταν ένας άνδρας που θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν παππούς της σε σχέση με τη δική της ηλικία.

Ο γάμος αυτός ήταν από τη μεριά της οικογενείας της Ε.Π.Μπ μια προσπάθεια του να γίνει η κόρη τους μια "κυρία".

       Τον σύζυγό της τον συναντούσε κατά την διάρκεια των γευμάτων, στους περιπάτους, καθώς και στις δημόσιες εμφανίσεις τους.

Η απόδραση της όχι μόνο από το σπίτι της αλλά από ολόκληρο τον έγγαμο βίο της έγινε παραμένοντας "άσπιλη" & "αμόλυντη", ένα γεγονός το οποίο όχι μόνον τότε αλλά ακόμα και σήμερα φαντάζει κάπως "παράξενο".

Έναν χρόνο πριν τη μετάστασή της στους φωτεινότερους κόσμους, μια εφημερίδα της Νέας Υόρκης (κατά πάσα πιθανότητα η New York Sun) την κατηγόρησε δημόσια ότι τη περίοδο 1858 - 1868 ήταν αντιπρόσωπος του "Σκιερού Κόσμου" (Demi Monde) και πως είχε δεσμούς ερωτικούς με τον πρίγκιπα Εμίλ Βίτγκενστάιν.

Στην κατηγορία αυτή (η οποία σύμφωνα με τους Θεοσοφιστές αδελφούς της, σκοπός της ήταν η σπίλωση τόσο της ιδίας όσο και της Θεοσοφικής Εταιρίας), η Ε.Π.Μπ. με την αρωγή του δικηγόρου της Θεοσοφικής Εταιρίας Γουίλιαμ Κουάν Τζάτζ κατέθεσαν αγωγή τόσο κατά της εφημερίδος όσο και κατά του αρθρογράφου Ε. Κόουες.

"… αυτός (ο ιατρός) έφερε τα εργαλεία του και έναν καθρέπτη με τη βοήθεια του οποίου μπορεί να δει μέσα ( στη μήτρα) και άλλα φοβερά πράγματα.

Αποτέλεσμα της παραπάνω εξέτασης, είναι η κάτωθι ιατρική γνωμάτευση:

Βιούρτσμπουργκ 5 Νοεμβρίου 1885

"Εγώ, ο κάτωθι υπογεγραμμένος, βεβαιώνω ότι η μαντάμ Μπλαβάτσκυ, γραμματέας της Θεοσοφικής Εταιρίας Βομβάης - Νέας Υόρκης, θεραπεύεται από εμένα.

Δόκτωρ Οπενχάιμ,

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στην απόδραση από τη συζυγική της στέγη.

Φεύγοντας άφησε ένα γράμμα στο σύζυγό της εξηγώντας του τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την σκανδαλώδη πράξη (ειδικά για εκείνη την εποχή). Τον παρακάλεσε επίσης εάν θα μπορούσε να χρησιμοποιεί το επώνυμό του, το οποίο για την ίδια θα ήταν μεγάλη τιμή. Φυσικά ο πραγματικά ΚΥΡΙΟΣ Μπλαβάτσκυ δεν της το αρνήθηκε όπως και ΤΙΠΟΤΕ άλλο δεν της είχε αρνηθεί. Της διεμήνυσε μάλιστα ότι για ότι έξοδα ήθελε, εκείνος θα της τα κάλυπτε, αρκεί να ήταν η ίδια καλά.

Ανιδιοτελής Αγάπη;

       Το πρώτο ταξίδι της ήταν από τη Ρωσία στην Τουρκία, από εκεί πέρασε στην Ελλάδα και με πλοίο έφτασε στην Αίγυπτο. Πάλι με πλοίο ξεκίνησε από την Αίγυπτο, έφτασε στη Γαλλία και από εκεί πέρασε στην Αγγλία, στο Λονδίνο.

Ήταν στις 12 Αυγούστου του 1851 στο Λονδίνο όταν συνάντησε τον Διδάσκαλό της ή "τον γηραιότερο αδελφό της" όπως πολλές φορές τον αποκαλούσε. Αυτός δεν ήταν άλλος παρά ο Διδάσκαλος Μορύα, ένας από του 3 ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ Διδασκάλους της Ε.Π.Μπ.

Οι άλλοι δύο ήταν ο Διδάσκαλος Κουτ-Χούμι και ο Διδάσκαλος Τζβαλ Κουλ (γνωστός ίσως και σαν Θιβετιανός Διδάσκαλος).

Τα μάτια των οραμάτων που είχε στη μικρή της ηλικία, τα αναγνώρισε στο πρόσωπο του Διδασκάλου Μορύα!!!

       Από εκείνη τη στιγμή αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στην υπηρεσία των Διδασκάλων, των ΜΑΧΑΤΜΑ όπως η ίδια τους αποκαλεί.

Μάχα (μεγάλος) 'Ατμα (ψυχή), Μεγάλη Ψυχή.

Αυτοί, οι Διδάσκαλοί της σε μια επιστολή που έγραψαν με αποδέκτη έναν μαθητή της και αξιόλογο συγγραφέα, τον 'Αλφρεντ Πέρσυ Σιννέτ, λένε για το πρόσωπο της Ε.Π.Μπ:

       Μετά από αυτή την τόσο "μαγική" συνάντηση με το Διδάσκαλό της και με την παρότρυνση του, η Ε.Π.Μπ. έφυγε από το Λονδίνο για να πάει στο Θιβέτ. Η πορεία του ταξιδιού της ήταν από Λονδίνο στον Καναδά, από εκεί πέρασε στις Η.Π.Α, τις διέσχισε κάθετα σχεδόν, πέρασε από το Μεξικό, όπου μελέτησε με τη βοήθεια κάποιου "Τσέλα" (μαθητή) των Διδασκάλων της Σοφίας τον πολιτισμό των Μάγιας και των 'Iνκας στο οροπέδιο του Γιουκατάν και κατέληξε στη Νότιο Αμερική. Από εκεί μέσο του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας έφτασε στη Κεϋλάνη και την Ινδία.

       Αργότερα, μετά από την ίδρυση της ΘΕΟΣΟΦΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ, όταν ξαναβρέθηκε στην Αγγλία, υπέστη ενοχλήσεις και παρακολουθήσεις από την αστυνομία, λόγω του ότι πίστευαν πώς ήταν μια Ρωσίδα κατάσκοπος !!!!

Από την Ινδία μέσω της Βιρμανίας και του Κασμίρ κατάφερε να περάσει επιτέλους στο Θιβέτ.

       Εκεί στα μοναστήρια του Θιβέτ, έγραψε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Η Φωνή της Σιγής". Το θέμα του βιβλίου είναι να δείξει τον ανθρώπινο μυστικισμό και τον πόθο της ψυχής για την ένωση με το Θεό της. Η ένωση αυτή δεν γίνεται όπως οι εξωτερικές ενώσεις για ευχαρίστηση, ΑΛΛΑ για την απόκτηση της γνώσης της Αιωνιότητας. Οι παραινέσεις που δίνονται μέσα από το έργο είναι τέτοιες που όποιος τις τηρήσει μπορεί και εκείνος να συγκεντρώσει ένα μέρος από την Άπειρη και Άχρονη Σοφία του Μεγάλου Άχρονου Όντος και των κόσμων που διαποτίζονται από την ουσία Του.

       Το 1858 ταξίδεψε και πάλι στη Γαλλία, από εκεί στη Γερμανία και τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους τα πέρασε στη Ρωσία, στην πόλη Ποσκόφ κοντά στους δικούς της. Από τότε και μέχρι το 1865 ταξίδεψε στις περιοχές του Καυκάσου. Για μια πενταετία παρέμεινε μόνη στα βουνά του Καυκάσου, μακριά από τους ανθρώπους και τον κόσμο μέσα σε αντίξοες συνθήκες όπου πέρασε μια σειρά δοκιμασιών ώστε να "γνωριστεί" με εκείνο το τμήμα του εσωτερικού της εαυτού που θα της ήταν απολύτως απαραίτητο για τη συνέχεια του έργου που είχε αναλάβει.

Με το πέρας της δοκιμασίας αυτής ξαναξεκίνησε τα ταξίδια της από τα Βαλκάνια., στην Αίγυπτο, από εκεί στη Συρία και κατέληξε στην Ιταλία. Εκεί στις 3 Νοεμβρίου του 1867 στη περίφημη μάχη της Μεντάνα, πολέμησε στο πλευρό του Γκαριμπάλντι, εναντίον των παπικών όπου και τραυματίστηκε με σπάσιμο του αριστερού της χεριού από 2 κατάγματα που προήλθαν από σπαθί. Στο δεξί της ώμο και στο πόδι της είχε ένα βλήμα από μουσκέτο.

Το 1868 μαζί με το Διδάσκαλό της, αυτή τη φορά ξαναφθάνει στο Θιβέτ, μέσω Ινδίας. Από εκεί ήλθε και πάλι στην Ελλάδα και από τον Πειραιά σάλπαρε με το πλοίο "Ευμονία" για την Αίγυπτο. 'Ομως δεν πρόλαβε να ανοικτεί καλά- καλά στον Αργοσαρωνικό κόλπο και το πλοίο ναυάγησε στα ανοικτά των Σπετσών. 'Ηταν 4 Ιουλίου του 1871 και η Ε.Π.Μπ. ήταν μεταξύ των λίγων επιζησάντων.

Ταξίδεψε τότε στη Συρία, στο Λίβανο και στην Παλαιστίνη. Τότε είναι που ήρθε σε επαφή με έναν Αιγύπτιο Κόπτη. Το όνομά του το μαθαίνουμε από τον Όλκοττ στο καταπληκτικό βιβλίο του "Σελίδες από το παλαιό ημερολόγιο". Ονομαζόταν Πάολο Μεταμόν και ήταν αρκετά πλούσιος και με επιρροή, μάλιστα κάποιοι τον θεωρούσαν και μάγο.

       Στο λιμάνι της Νέας Υόρκης έφτασε στις 7 Ιουλίου του 1873 και από εκείνη την εποχή μάλλον ξεκινά η δημόσια σταδιοδρομία της.

Η αφορμή για τη πρώτη τους κουβέντα ήταν τόσο απλή και τόσο "σημερινή" θα έλεγα:

       Με αυτό το σπίρτο έμελλε να ανάψει μια μεγάλη φωτιά, που ακόμα και σήμερα "κάπου" σιγοκαίει και εννοώ την φωτιά του ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ και των Θεοσοφικών Διδασκαλιών που ακόμα στις μέρες μας μελετούνται από τους Εσωτεριστές σε όλο τον κόσμο.

"Ο Μορύα δίνει οδηγία για τη σύσταση μιας φιλοσοφικοθεολογικής εταιρίας, μυστικού συλλόγου, όμοιου με τη Στοά των Ροδόσταυρων."

Η επίσημη ημερομηνία ίδρυση της είναι η 17η Νοεμβρίου του 1875 με εναρκτήριο λόγο εκείνον του 'Ολκοττ.

Ο Σκοπός της Θεοσοφικής Εταιρίας ήταν:

1ον Ο σχηματισμός ενός πυρήνα μίας Παγκόσμιας Αδελφότητας της Ανθρωπότητας χωρίς τη διάκριση της Φυλής, της Πίστεως, του Φύλου, της Τάξεως ή του Χρώματος

Μέχρι το 1883 η έδρα της Θεοσοφικής Εταιρείας ήταν στη Νέα Υόρκη. Το 1877-8 δημοσιεύεται το πρώτο έργο της που δεν ήταν άλλο απο την "ΙΣΙΣ ΑΠΟΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗ" ένα βιβλίο που μέσα σε 10 μέρες ξεπούλησε τα 1000 αντίγραφα και που μέσα στον επόμενο χρόνο ξεπούλησε άλλες 2 εκδόσεις!!!

Τον ίδιο χρόνο, το 1878, εγκαθίσταται στη Βομβάη και έναν χρόνο αργότερα, το 1879 εκδίδει το πρώτο της περιοδικό, τον "ΘΕΟΣΟΦΙΣΤΗ".

Το 1887 μετακομίζει στο Λονδίνο στην Αγγλία και εκδίδει το περιοδικό "ΛΟΥΣΙΦΕΡ".

Το ίδιο έτος εκδίδει το έργο της "ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΘΕΟΣΟΦΙΑΣ" καθώς και το έργο που είχε γράψει όταν βρισκόταν στα μοναστήρια των Ιμαλαΐων, μαθήτρια του Εσωτερικού της Διδασκάλου του, του ΜΟΡΥΑ, με τίτλο "Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΙΓΗΣ".

Μετά το θάνατό της εκδόθηκε η "ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ", που κατά πολλούς ΕΣΩΤΕΡΙΣΤΕΣ είναι και το καλύτερο έργο της.

Άλλα έργα της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ είναι το ΘΕΟΣΟΦΙΚΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ, το ΕΙΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΓΑΛΑΖΙΩΝ ΒΟΥΝΩΝ, τα ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, καθώς και πάρα πολλά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής της, εκτός του Θεοσοφιστή και του Λούσιφερ.

114 έτη έχουν περάσει απο τότε και ακόμα και σήμερα, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, τα έργα της αποτελούν ένα φωτεινό φάρο μέσα στον απέραντο ωκεανό της ΓΝΩΣΗΣ που η ίδια αποκαλούσε,

ΘΕΟΣΟΦΙΑ

Και λέγοντας ΘΕΟΣΟΦΙΑ, καλό είναι να αποσαφηνίσουμε λίγο το θολό (ενδεχομένως) τοπίο που κρύβει η παραπάνω έννοια πριν από το κλείσιμο του παρόντος άρθρου.

Λέγοντας ΘΕΟΣΟΦΙΑ εννοούμε τη ΘΕΙΑ ΣΟΦΙΑ, ή τη ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ. Η Ελληνική λέξη ΘΕΟΣ σημαίνει Θείον Ον και όχι Θεός με τη σημερινή έννοια του όρου.

Έτσι λοιπόν, μέσα από τις διδασκαλίες αυτού του Μέγα Άνδρα, αλλά και από τις διδασκαλίες και το έργο των διαδόχων του, ΠΛΩΤΙΝΟΥ, ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ, ΙΑΜΒΛΙΧΟΥ, ΩΡΙΓΕΝΟΥΣ, ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ, ΠΡΟΚΛΟΥ, ΥΠΑΤΙΑΣ (για να αναφέρω απλά μερικούς) που ίδρυσαν την περίφημη ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ και που άσκησαν την Εκλεκτική Θεοσοφική Διδασκαλία, χάρις της οποίας ονομάστηκαν ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ, έχουμε την έννοια Θεοσοφία.

Κατά τον Διογένη Λαέρτιο, η καταγωγή της ΘΕΟΣΟΦΙΑΣ είναι πολύ αρχαιότερη! Ως ιδρυτή της αναφέρει τον Αιγύπτιο αρχιερέα Ποτ - Άμμων που έζησε τα πρώτα χρόνια της εποχής των Πτολεμαίων.

Αυτή λοιπόν η Θεοσοφία, είναι το ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ και η ΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ Παγκόσμιων Θρησκειών και κατά την γνώμη μου αυτή είναι και η ΑΙΤΙΑ που σήμερα ορισμένοι ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΙ ερευνητές των θρησκειών, φαντάζονται ότι βρίσκουν "κλοπές" από τη μία θρησκεία στην άλλη…