Ας ταξειδέψουμε λοιπόν, περνώντας από τους Μυστηριακούς ναούς της Σαμοθράκης στη θεία γη της Ελευσίνας και στους ιερούς τόπους των Ορφικών.
Ας επιχειρήσουμε να γίνουμε παρατηρητές, αλλά και σύντροφοι των υποψηφίων και των μυστών στο ιερό τους έργο και ας πάρουμε το μερίδιό μας από αυτή τη θεία συμμετοχή, ξεκινώντας πρώτα από τα Καβείρια Μυστήρια...
Κάβειρος με το γιο του
Είναι νύχτα και βρισκόμαστε καθισμένοι σιωπηλά σε μία κατασκότεινη παραλία της Σαμοθράκης.
Εννιά μέρες και εννιά νύχτες καμμία φωτιά δεν έχει ανάψει στο νησί.
Όλοι περιμένουν την ιερή φλόγα, η οποία θα έρθει με πλοίο από τη Δήλο.
Ο Καβειριάρχης επικαλείται τις δυνάμεις των Καβείρων, τις δυνάμεις των εσωτερικών πυρών και ο λαός επαναλαμβάνει με ιαχές.
Μακριά, στο βάθος του πελάγους, ένα μικρό φως όλο και μεγαλώνει, πλησιάζοντας προς την ακτή.
Η ιερή φλόγα στέλνει την αντανάκλασή της στην ήρεμη θάλασσα.
Το πλοίο αράζει απαλά στο λιμάνι και ο Ιεροφάντης παραλαμβάνει τη δάδα με το φως και μπαίνει επικεφαλής της πομπής, η οποία σχηματίζεται με προορισμό τα άδυτα του Ναού.
Από αυτή τη δάδα θα αναφθεί το φως του Βωμού στο Ναό, αλλά και όλες οι εστίες των σπιτιών.
Η πομπή προχωράει αργά και με τελετουργική χάρη.
Μπροστά ο Καβειριάρχης κρατώντας τη δάδα, πίσω του ακολουθούν οι ιερείς, λίγο πιο πίσω ο υποψήφιος για μύηση και τέλος το πλήθος των κατοίκων του νησιού.
Καθώς πλησιάζουν, η επιβλητική μορφή του Ναού προβάλλει στο φως της Πανσελήνου.
Μπαίνει πρώτος ο Ιεροφάντης με τη δάδα, ακολουθούν οι ιερείς και τέλος, ο υποψήφιος.
(Σε όλους τους άλλους δεν επιτρέπεται η είσοδος στο Ναό).
Οι ιερείς παίρνουν θέσεις γύρω στην αίθουσα και οδηγούν τον υπό μύηση μπροστά στον άξιο Μυσταγωγό.
Ήρθε η στιγμή, η οποία θα σφραγίσει την υπόλοιπη ζωή του υποψηφίου για μύηση.
Ο Μυσταγωγός τον οδηγεί για την πρώτη δοκιμασία, τη δοκιμασία της φωτιάς.
Ένας στενόμακρος διάδρομος ξανοίγεται μπροστά του.
Δεξιά και αριστερά, κατά μήκος του, βρίσκονται φλεγόμενες στήλες και αυτός περνάει μόνος ανάμεσα μέχρι να φτάσει στην άλλη άκρη.
Εκεί, έχοντας διαβεί το πύρινο πέρασμα, είναι έτοιμος να δεχθεί την κάθαρση του νερού.
Λαμβάνει χώρα ένα τελετουργικό λουτρό εξαγνισμού.
Τώρα πια είναι ώρα για τη Μεγάλη Δοκιμασία.
Από αυτή την στιγμή, ο μυούμενος είναι ο Καδμίλος, ο άνθρωπος, ο οποίος φονεύεται από τα αδέλφια του και μεταφέρεται στον Κάτω Κόσμο.
Έτσι, οδηγείται στο Ιερό Σπήλαιο του Ναού, όπου πρέπει να μείνει απομονωμένος.
Θα τον βοηθήσουν να γυρίσει πίσω τα ίδια τα αδέλφια του μετά από μέρες, άγνωστο πόσες.
Μα δεν είναι πια ο ίδιος.
Είναι ο αναγεννημένος Καδμίλος, ο οποίος ανεβαίνει στον Πάνω Κόσμο για να καθήσει θριαμβευτικά στον ιερό θρόνο, ο οποίος βρίσκεται μπροστά στη μυστηριακή φωτιά του Ναού.
Τον στεφανώνουν με ένα κλαδί ελιάς και του φορούν μία πορφυρή ζώνη.
Αυτά είναι τα σύμβολα της μύησής του.
Έχει γίνει γνώστης των μυστηρίων της ζωής και του θανάτου.
Μία καινούργια ζωή φωτίζεται μπροστά του, όπως η Ιερή Φλόγα φωτίζει όλο το νησί.
Κάπως έτσι λέγεται ότι τελούνταν τα εξωτερικά και εσωτερικά μυστήρια των Καβείρων.
Ας τα μελετήσουμε για λίγο και θα διαπιστώσουμε ότι στην πραγματικότητα αποδίδουν την εσωτερική πορεία του ανθρώπου...
)
]
