Τι πρεπει να προσεχουμε απο τις διαφορες ...σχολες

[Ramoglou]

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι άλλοι που νομίζοντας ότι είναι αξιότεροι για την εξουσία από αυτούς που την έχουν ήδη αρχίζουν να πριονίζουν τα πόδια της καρέκλας του "αφεντικού", ή φέρονται με το στυλάκι "τί είπες ρε? Ξέρεις ποιός είμαι εγώ?". Στην περίπτωση της σχολής-οργάνωσης "τί είπες ρε? Ξέρεις τί ξέρω εγώ? Τί έχω διαβάσει εγώ? Πόσα χρόνια ασχολούμαι στο χώρο ΕΓΩ? ΕΓΩ? ΕΓΩ?"

Θα συμφωνήσω με το παραπάνω παράδειγμα.

Αλλά θα ήθελα να προσθέσω ότι, αυτός που δεν καταλαβαίνει πως πρέπει να μειώσει το ΕΓΩ του και να λειτουργήσει μέσα στην ομάδα, ήρεμα, απλοϊκά, με διάθεση για συνεργασία και κατανόηση, χωρίς να κρίνει τους πάντες και τα πάντα, θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να αντιμετωπίσει όλο αυτό το ανταποδοτικό εγώ σε κάποια στιγμή.

Ίσως είναι ο νόμος την ανταποδοτικότητας, ίσως είναι ο τρόπος για να δει τον εαυτό του, ίσως είναι αυτό που πρέπει να γίνει για να μπορέσει αυτός ο άνθρωπος να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο.

Η αίσθηση του ότι τα ξέρουμε όλα, ή ότι τα έχουμε ζήσει όλα, μας φέρνει στο σημείο της απομόνωσης. Μας φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό μας και την υπεροψία του και δυστυχώς ότι κι αν πραγματικά γνωρίζουμε δε μπορεί να μεταφερθεί στους άλλους, διότι η αλαζονική συμπεριφορά μας κάνει το λόγο μας αναξιόπιστο και αποκρουστικό.

Αν ξέρεις, αν γνωρίζεις, αν θέλεις να μεταφέρεις, δεν επιλέγεις το δρόμο της έπαρσης, αλλά το δρόμο της ηρεμίας, της αποδοχής της διαφορετικότητας, της αγάπης, της κατανόησης. Μόνο έτσι και θα μάθεις εσύ ο ίδιος και θα εξελιχθείς, βοηθώντας και τον όποιο συνοδοιπόρο βρεθεί στο διάβα σου. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να γκρεμίζεις τα δόγματα του χθες, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στα αναζητούμενα του αύριο.

Εκεί είναι για μένα και η ομορφιά της ομαδικής συνύπαρξης, εκεί καλείσαι κάθε μέρα να ελέγχεις αυτές τις αρχές, διότι έρχεσαι αντιμέτωπος τόσο με τα νοητικά σου οικοδομήματα, όσο και με το εγώ σου.

[88-88]

Έσω προσεκτικός
http://skam.enosi.org/custom3.html

Και τα υπόλοιπα είναι καλά.
Αστρολογία:
http://skam.enosi.org/astrology1.htm
http://skam.enosi.org/astrology2.htm

Συγχαρητήρια Labolas

[livia]

Θα ήθελα να δημιουργήσω μια σχολή <<εσωτερισμού>>.
Να είμαι καθισμένη σε ένα χρυσό κάθισμα και να διδάσκω....

Την Σιωπή.

Ποιός μπορεί στα αλήθεια να σου <<διδάξει>> την απόλυτη γνώση??

Και αν υπάρχει αυτός ο δάσκαλος είναι δυνατόν να ζητήσει πληρωμή??

Οταν το χέρι απλώνεται να διεκδικήσει τα δίδακτρα έχει ακυρώσει αυτόματα όλη την διαδικασία.

Η γνώση δεν πληρώνεται με χρήμα....

[Gothic]

Καλωσήλθες αγαπητή livia.

Τα λεγόμενά σου, εμένα τουλάχιστον με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο.

Για μένα "Δάσκαλος" που δεν έχει βρει άλλον τρόπο να επιβιώνει παρά μόνον μέσω των μαθητών του δεν είναι Δάσκαλος.

Αυτά όσον αφορά τον "προσωπικό Δάσκαλο".
Όταν μιλάμε για Τάγμα ή Εταιρία ή Σχολή ή ο,τιδήποτε άλλο, τότε τα πράγμτα είναι λίγο διαφορετικά.

[Ladyhawk]

Livia, καλώς ήρθες στο χώρο και σου εύχομαι να έχεις μία γόνιμη πορεία.

Να είμαι καθισμένη σε ένα χρυσό κάθισμα και να διδάσκω....
Την Σιωπή.

Πολύ μεγάλο μάθημα αυτό μακάρι οι άνθρωποι να καταφέρουν να το «μάθουν».

Ποιός μπορεί στα αλήθεια να σου <<διδάξει>> την απόλυτη γνώση??
Και αν υπάρχει αυτός ο δάσκαλος είναι δυνατόν να ζητήσει πληρωμή??

Κανείς δεν μπορεί, γιατί κανείς δεν κατέχει την απόλυτη γνώση (πέραν βέβαια του Ενός).

Όσον αφορά την πληρωμή εάν αναφέρεσαι στις διάφορες σχολές – τάγματα, η άποψή μου είναι πως σκοπός τους είναι ή μάλλον θα πρέπει να είναι, η κάλυψη εξόδων για την συντήρηση χώρου ή τυχόν «έξοδα παραστάσεως».
Χρήματα για προσωπικό όφελος κατακρίνονται και έχουν σκοπό μόνο την εκμετάλλευση.

[livia]

Καλώς σας βρήκα..............
Κάλιο αργά παρά ποτέ


Πιστεύω οτι η μόνη σχολή εσωτερικής αναζήτησης (αν μπορούμε να την περιγράψουμε έτσι) που υφίσταται και δικαιώνει την ένοια εσωτερική και αναζήτηση είναι η σχολή που αφού επιλέγει με αυστηρά και συγκεκριμένα κριτίρια τα μέλη της ,αδιαφορεί για την οικονομική συνδρομή, για ιδιόκτητα κτήρια και χώρους συγκεντρώσεων,αλλά ενδιαφέρεται μόνο να ενσταλάξει στίς ψυχές των ανθρώπων,την ομορφιά της προσωπικής πορείας προς την γνώση.Είναι η σχολή που κάθε μαθητής είναι δάσκαλος για τον διπλανό του και κάθε μεγάλο αποκτά νόημα όταν αντιληφθεί το μικροσκοπικό του μέγεθος.

Όλα είναι εύκολα,αλλά είναι δύσκολο να το καταλάβουμε..............

[Ladyhawk]

Είναι η σχολή που κάθε μαθητής είναι δάσκαλος για τον διπλανό του και κάθε μεγάλο αποκτά νόημα όταν αντιληφθεί το μικροσκοπικό του μέγεθος.

Κατά την άποψή μου θα ήταν πιο φρόνιμο ο κάθε δάσκαλος να κατανοήσει πως παραμένει μαθητής.
Μαθητής σε ότι νέο του παρουσιάζεται, γιατί μόνο μέσα από την συνεχή μαθητεία θα μπορέσει να αποκομίσει ψήγματα γνώσης.

Το να καβαλήσει κανείς το καλάμι με την κατοχή ενός τίτλου είναι το μόνο εύκολο, το δύσκολο είναι να «παίξει σωστά το ρόλο» που του υπαγορεύει ο τίτλος που τυχόν κατέχει.

[Gothic]

Με παραξενεύει ειλικρινά κάτι, τόσο στο παρόν θέμα, όσο και σε άλλα.

Μιλάμε για ιερατεία, γνώση, διδασκάλους, τάγματα.
Έχουμε τις αντιρήσεις μας, μιλάμε για έλεγχο συνειδήσεων, ελευθερία, χρήματα.

Έχω πει κάτι σε άλλο θέμα και θα το επαναλάβω κι εδώ.

Ποιά είναι η ουσία κάποιας σχολής ή τάγματος;
Να μεταδώσει τη Γνώση;
Μόνον;
Διότι για εμένα το σημαντικότερο είναι η μετάδοση της μύησης.
Εκεί εγώ θα έδινα το βάρος και αυτό είναι που ο αναζητητής πρέπει να δώσει μεγάλη προσοχή: Αν η συγκεκριμένη ομάδα είναι "φορέας" της παραδοσιακής μύησής της.
Αν κάποια ομάδα δεν είναι μυητική, για μένα προσωπικά δεν προσφέρει και πολυ περισσότερα από όσα μόνοι μας θα μπορούσαμε να καταφέρουμε και ειλικρινά μου φαίνεται παράξενο που ελλάχιστα ή και καθόλου το θέμα αυτό σε έναν χώρο εσωτερισμού εξετάσθηκε.

[livia]

Gothic,
Πιστεύω οτι θίγεις μεγαααααααλο θέμα εδώ.

Η άποψή μου ταυτίζεται με την δική σου με μια μικρή διαφορά.
Πολλές φορές οι μυητικές διεργασίες ταυτίζονται με τις διδασκαλίες της <<σχολής>>.
Πιστεύω οτι είναι δύο ξεχωριστά αλλά αληλένδετα θέματα που οδηγούν παράλληλα και βοηθούν για την ένταξη του μαθητευόμενου στην διαδικασία σκέψης και πράξης που απαιτείται.

[Gothic]

Πολλές φορές οι μυητικές διεργασίες ταυτίζονται με τις διδασκαλίες της <<σχολής>>.
Πιστεύω οτι είναι δύο ξεχωριστά αλλά αληλένδετα θέματα που οδηγούν παράλληλα και βοηθούν για την ένταξη του μαθητευόμενου στην διαδικασία σκέψης και πράξης που απαιτείται.

Ω ! Μα δε θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου αγαπητή μου

Αν και λίγο χιουμοριστικό το στυλ μου, μιλάω σοβαρά και όντως συμφωνώ απόλυτα αλλά δυστυχώς δεν το έχουμε θίξει καθόλου εώς τώρα (δεν το λέω για σένα).
Σαν να μην υπάρχει.
Αναλωνόμαστε σεσυζητήσεις, σοφιστίες και έντεχνα λογοπαίγνια.
Προβάλλουμε συνήθως τη θέση μας καλά στηριγμένη πάνω σε αμέτρητα κιλά χαρτούρας, μην ξεχνώντας βέβαια να το σερβίρουμε όλο αυτό διακοσμημένο με καμπόση "χολή" για το ποιός φταίει που δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι και που συνήθως είναι οι εβραλιοι, οι κομμουνιστές, οι παππάδες, οι πολιτικοί, η τρύπα του όζωντος, οι δρακονιανοί κ.λ.π. και αφού τα κάνουμε όλα αυτά, πάμε πάλι να βοσκήσουμε μερικά κιλά χαρτί-και καλά κάνουμε χρειάζεται και αυτό-για να τεκμηριώσουμε ακόμη καλύτερα το ποιός φταίει αλλά πάντως όχι εμείς.

Ξεχνάμε τελείως αυτό που πολύ σωστά ανέφερες αλληλένδετο.
Αυτό που είναι απαραίτητο για να "βιώσουμε" αυτά που δεν μπορούμε να "γνωρίσουμε".
Αυτό το "κάτι άλλο" που σου μεταφέρει το "κάτι άλλο".

Να είσαι καλά

[Ladyhawk]

Η μύηση άραγε διδάσκεται? Νομίζω πως όχι.

Η εκάστοτε διδασκαλία σου δείχνει το δρόμο για την μύηση.

Την μύηση την παίρνει ο καθένας μόνος του, το βίωμα είναι προσωπικό και αυτό που αποκομίζει κανείς μέσα από μία τέτοια διαδικασία διαφέρει.

Εάν λοιπόν έχει επιτύχει κάνεις, έχει καταφέρει δηλαδή να πάρει την μύηση, φαίνεται από την εν συνεχεία πορεία του μέσα ή έξω από μία σχολή – τάγμα κλπ.

[livia]

Η μύηση άραγε διδάσκεται? Νομίζω πως όχι.

Η εκάστοτε διδασκαλία σου δείχνει το δρόμο για την μύηση.

Την μύηση την παίρνει ο καθένας μόνος του, το βίωμα είναι προσωπικό και αυτό που αποκομίζει κανείς μέσα από μία τέτοια διαδικασία διαφέρει.

Εδώ θα διαφωνήσω,
νομίζω αντιθέτως οτι το μόνο που μπορεί κάποιος να σε διδάξει είναι τρόπους μύησης και τίποτα άλλο.Τα υπόλοιπα τα βρίσκεις μόνος σου......
Οταν γράφω τρόπους μύησης εννοώ μη συμβατικούς τρόπους αναζήτησης που κλιμακώνονται σε στάδια και απαιτούν ολοκληρωτική αφωμίωση των περιεχομένων του πρώτου σταδίου για μετακίνηση στο επόμενο.

[Gothic]

Κατ' αρχάς να πούμε ότι με τον γενικότερο όρο μύηση, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το ο,ποιοδήποτε βίωμα το οποίον αφ' ενός μεν δεν περιγράφεται ούτε μεταβιβάζεται, αφ' ετέρου δε, προκαλεί μία "εσωτερική" αλλαγή στο άτομο και η οποία μπορεί να συμβεί ο,ποτεδήποτε και ό,πουδήποτε.
Υπό αυτήν την έννοια συμφωνώ με την αγαπητή Ladyhawk.

Δεν αναφερόμουν σε αυτό εγώ τουλάχιστον.
Αναφέρομαι στη μύηση που δίδεται από μία σχολή, τάγμα ή ομάδα, έχει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ τελετουργικό και τελείται σε συγκεκριμένους χώρους.
Αποσκοπεί βεβαίως στα ίδια πράγματα ΟΜΩΣ παίζει πολύ μεγάλο ρόλο να "μεταφέρεται" αυτούσια όπως ξεκίνησε.
Ο συγκεκριμένος χώρος, το παραδοσιακό τυπικό χωρίς παραλλαγές, η μυητική διαδοχή κ.λ.π., για μένα είναι πρωταρχικής σημασίας.
Τώρα κατά πόσο γίνεται ή κατά πόσο μπορούμε να το εξακριβώσουμε αυτό είναι δυστυχώς το μεγάλο πρόβλημα.

Επάνω σε αυτό θα συμφωνήσω με τη livia

[MORDRED]

ΜΥΗΣΗ... ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ... Μήπως μπορείς να μας πεις κάτι παραπάνω πάνω σ'αυτό?

[Ramoglou]

Το μυητικό δρώμενο είναι αλληγορικής σημασίας. Ο καθένας (και ανάλογα τη διάνοια του) αποσυμβολίζει κατά το δοκούν τη διαδικασία αυτή.

Εδώ μπαίνει λοιπόν για μένα και η κατάσταση στην οποία έρχεσαι, τόσο κατά τη διάρκεια του δρώμενου αυτού, όσο και η αλλαγή που επέρχεται, μετέπειτα από τον αποσυμβολισμό και τη μεταφορά στο καθημερινό βιωματικό πεδίο του μυημένου.

Ο αποσυμβολισμός και η επιλογή της βιωματικής διαδικασίας είναι καθαρά προσωπικά στοιχεία, μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο καθένας θα μπορέσει να περπατήσει το δικό του προσωπικό δρόμο, έχοντας ως εφόδια τα εργαλεία του μυητικού δρώμενου.

Και τελικά ποιος είναι ο Δάσκαλος ;

Ο εαυτός μας θα πω.
Αλλά δε θα πρέπει να παραβλέπουμε πως εμείς διαλέγουμε και τους ανθρώπους, αλλά και τις καταστάσεις, που θα μας διδάξουν. Διότι, χωρίς τους ανθρώπους και χωρίς τις βιωματικές εμπειρίες, δε θα ήταν δυνατό να μάθουμε τόσο τον εαυτό μας, όσο και τους παγκόσμιους και αναλλοίωτους νόμους.

Εμείς λοιπόν αποφασίζουμε ποιόν θα θεωρήσουμε διδάσκαλο για ένα συγκεκριμένο «μάθημα» ή ποια εμπειρία θα μας διδάξει.

Σίγουρα λοιπόν αγαπητή Ladyhawk η μύηση δε διδάσκετε. Τη μύηση τη διδάσκεις και τη βιώνεις μόνος σου, μέσα από τις επιλογές σου και τη δράση σου.

[Ramoglou]

Αγαπητέ MORDRED αν θες μπορείς να μας εκθέσεις λίγο ποιο εμπεριστατωμένα την άποψη σου ή τα ερωτήματα σου, διότι έτσι απλά θα σου δοθούν πολύ γενικές απαντήσεις στο θέμα.

Π.Χ. Η μύηση είναι από αρχαιοτάτων χρόνων ένα δρώμενο, σ’ αυτό συμμετέχουν οι ήδη ανήκοντες σε μια σχολή – τάγμα – αδελφότητα – θρησκεία και οι προς ένταξη σε αυτή. Μέσα από μια πάγια διαδικασία (τελετουργικό), ο προς ένταξη, διδάσκετε τα εφόδια που του δίνονται για να μπορέσει αποσυμβολίζοντας τα να αποκτήσει μια διαφορετική προσέγγιση στο δικό του βιωματικό πεδίο.
Παράδειγμα μύησης με τελετουργικό είναι και η Βάπτιση στη Χριστιανική θρησκεία.

[Ding an Sich]

Πολύ σημαντικό το θέμα που φέρνει στην επιφάνεια ο φίλος Gothic, το οποίο αφορά καί το Χρίσμα που λαμβάνει ο μυούμενος από τον Μύστη, καί την Παράδοση της Διδασκαλίας, καί το Τυπικό, αλλά καί την Διαδοχή.

Υπάρχουν κάποια στοιχεία της Μυήσεως τα οποία είναι Αρχετυπικά, αρχές που αποτελούν έναν πυρήνα που αν διασπαστεί, η Μύηση παύει να υφίσταται.

Υπάρχουν κάποια άλλα στοιχεία, τα οποία ναι μεν είναι συμβολικά και παραδοσιακά, αλλά αν δεν μεταστοιχειωθούν ανάλογα με την εποχή, τις αλλαγές και την εξέλιξη των ανθρώπων, μπορεί να σταθούν εμπόδιο στην Μύηση, η οποία ωφείλει να είναι ζωντανός οργανισμός και όχι κάτι στάσιμο=νεκρό.

Οι Δομές πρέπει να μένουν αδιάσπαστες, ενώ το 'εξωτερικό περίβλημα' θα πρέπει να μεταστοιχειώνεται.

Οι λόγοι που απευθύνονταν σε ανθρώπους που έζησαν πριν 3 χιλιάδες χρόνια, δεν έχουν να πουν τίποτα στον σημερινό άνθρωπο. Η ουσία τους όμως ναί. Άρα τα λόγια επιβάλεται να αλλάζουν κρατώντας την ουσία σταθερή.

Περισσότερα στη συνέχεια...

[Gothic]

Πολύ σημαντικό το θέμα που φέρνει στην επιφάνεια ο φίλος Gothic, το οποίο αφορά καί το Χρίσμα που λαμβάνει ο μυούμενος από τον Μύστη, καί την Παράδοση της Διδασκαλίας, καί το Τυπικό, αλλά καί την Διαδοχή.

Υπάρχουν κάποια στοιχεία της Μυήσεως τα οποία είναι Αρχετυπικά, αρχές που αποτελούν έναν πυρήνα που αν διασπαστεί, η Μύηση παύει να υφίσταται.

Επιτέλους !
Κάποιος που με κατάλαβε

[Ding an Sich]

... συνεχίζοντας, λοιπόν, αυτά που έλεγα στο προηγούμενο post, και να με συγχωρήσετε αν υποπέσω σε κάποιο λάθος, διότι δεν είμαι ούτε δάσκαλος, ούτε μύστης για να μιλήσω ορθά και με πλήρη συνείδηση περί Χρίσματος, Παράδοσης, Διδασκαλίας και Διαδοχής.

Από τα ελάχιστα που συλλαμβάνει ο νούς μου, έχω κατανοήσει τα εξής, τα οποία αφορούν τα 'σταθερά' και τα 'μεταβλητά' μέρη της Μύησης.

Οποιοσδήποτε Θρησκευτικός Πατέρας, Ύπατος Μύστης, Αρχιερέας, Μεγάλος Μάγιστρος, Ύπατος Μεγάλος Ταξιάρχής, ή ακόμη (αν θέλετε) και Αιρεσιάρχης, μπορεί να λάβει την Διαδοχή ως επικεφαλής του αντίστοιχου Οργανισμού αποκλειστικά και μόνο από τον Προηγούμενο. (σταθερό μέρος)

Οποιοσδήποτε αποφασίσει αυτόνομα να αποσχιστεί από τον Οργανισμό αυτόν και να δημιουργήσει ένα δικό του άλλο 'σώμα' εκτός, έστω κι αν διατηρήσει αυτούσια τα τελετικά, τα τυπικά και την διδασκαλία, καί παύει να θεωρείται συνεχιστής της Παράδοσης και της Διαδοχής, καί χάνει το δικαίωμα να μεταδόσει ο ίδιος το Χρίσμα και την Διαδοχή.

Στην παραπάνω περίπτωση μιλάω για Οργανισμούς, οι οποίοι έχουν λάβει την Εντολή Ιδρύσεώς τους επί της Γης, εκ των Άνωθεν. Δεν μιλάω για ανθρώπους οι οποίοι μάζεψαν 30 υπογραφές και ίδρυσαν ένα σύλλογο (το οποίο φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν είναι άνθρωποι Ηθικοί, Γνώστες ή Ιδιαίτεροι...για να μην γίνει καμία παρεξήγηση).

Φυσικά, είναι πολύ δύσκολο να μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το πως αναγνωρίζεται αυτό το 'Εντολή εκ των Άνωθεν', αλλά θεωρώ ως Αρχή της Διάκρισης το να ξέρει κάποιος που εισέρχεται σε έναν Μυητικό Χώρο, το αν οι Μυητές του έχουν λάβει το Χρίσμα και την Διαδοχή, ο ένας μετά τον άλλον, μέσα από μία αδιάσπαστη γραμμή που ξεκινάει από τον Πρώτο και φθάνει άμμεσα στον Τελευταίο.

Να είναι βέβαιος ότι δεν πρόκειται για κάποια 'εκτροπή απ' την Πηγή' ή για κάποια αυθαίρετη κίνηση.

Φυσικά, μέσω ζωντανών εμπειριών έχουμε δει πολλές φορές απλούς, υγιείς ανθρώπους, να αποτελούν άψογα υποδείγματα ανθρωπίνων όντων, ενώ κατά καιρούς διάφοροι Μεγάλοι Μύστες υπέστησαν τέτοιου είδους πτώση (καί ηθική, καί πνευματική) που θα την ζήλευαν ακόμη και οι χειρότεροι των Εκπεσόντων Αγγέλλων

Πραγματικά, τεράστιο το θέμα που άνοιξες φίλε Gothic.

Παίρνοντας τα πράγματα ένα, ένα, πιστεύω ότι η Διαδοχή και η μετάδοση του Χρίσματoς πρέπει να διατηρούνται ως μία γραμμή αδιάσπαστη, έστω κι αν 'φαίνεται' να έγινε κάποιο λάθος στην Επιλογή.

Επόμενο post, περί 'διατηρήσεως' και 'αλλοιώσεως' των Διδασκαλιών...να δούμε, θα βγάλουμε καμιά άκρη?...δύσκολο πολύ το θέμα, το ξαναλέω

[MORDRED]

Αγαπητέ MORDRED αν θες μπορείς να μας εκθέσεις λίγο ποιο εμπεριστατωμένα την άποψη σου ή τα ερωτήματα σου, διότι έτσι απλά θα σου δοθούν πολύ γενικές απαντήσεις στο θέμα.

Π.Χ. Η μύηση είναι από αρχαιοτάτων χρόνων ένα δρώμενο, σ’ αυτό συμμετέχουν οι ήδη ανήκοντες σε μια σχολή – τάγμα – αδελφότητα – θρησκεία και οι προς ένταξη σε αυτή. Μέσα από μια πάγια διαδικασία (τελετουργικό), ο προς ένταξη, διδάσκετε τα εφόδια που του δίνονται για να μπορέσει αποσυμβολίζοντας τα να αποκτήσει μια διαφορετική προσέγγιση στο δικό του βιωματικό πεδίο.
Παράδειγμα μύησης με τελετουργικό είναι και η Βάπτιση στη Χριστιανική θρησκεία.

Για την αρχαιότητα ξέρω ότι υπήρχαν μυητικές σχολές που γινόταν τελετουργικά μύησης. Αλλά σήμερα γίνονται?

Τώρα αυτά που λές αγαπητέ Ράμογλου για τάγματα και σχολές αναφέρονται στην αρχαιότητα ή στο σήμερα? Η βάφτιση στην εποχή μας όταν πέφτουν και τα ταλαρα μόνο μυητική διαδικασία και τελετουργικό με ουσία δε μου θυμίζει με τον παπα να μασάει τα λόγια του για να τελειωσει αρον αρον