Καλησπέρα αγαπητοί φίλοι.
Επιτρέψτε μου να καταθέσω κάποιες σκέψεις επί του προβληματισμού του αγαπητού
Chastity που ενδέχεται να βοηθήσουν.
>QBB<Ωραία λοιπόν, ας υποθέσουμε (προσωπικά 90% πιθανό) ότι θέλω να μυηθώ στη Γνώση.
Για να είμαστε κατανοητοί προς όλους τους αναγνώστες, οι σχολές αυτές δεν παρέχουν γνώσεις με την έννοια που αντιλαμβανόμαστε τον όρο στην ευρύτερη κοινωνία.
Αντίστοιχα, η μύηση δεν αφορά στην απόκτηση αόριστα... γνώσης, αλλά στην ένταξη σε μία ατραπό, την εκμάθηση των μυστικών μιας μεθοδολογίας με καθορισμένο σκοπό και αποτέλεσμα και κατ' αυτόν τον τρόπο, τη διεύρυνση της αντίληψης και της συνειδητοποίησης του ατόμου.
Συνεπώς, όταν ζητάμε να μυηθούμε, έχουμε ήδη κάνει το πρώτο βήμα, το οποίο αφορά στον καθορισμό του σκοπού και την επιλογή της μεθόδου.
Πως κάνω τα πρώτα μου βήματα;
Ας συνεχίσουμε την αλληγορική αφήγηση με βάση το ερώτημα...
Πώς κάνει ένα παιδί τα πρώτα του βήματα;
Κατ' αρχήν αποφασίζει να περπατήσει και στη συνέχεια το πράττει...
Αυτό το ίδιο... όχι κάποιος αντ' αυτού.
Αν και η λίστα είναι πραγματικά πολύ εκτενής ως προς τα γνωστικά αντικείμενα, πάραυτα πως μπορώ να κάνω τα πρώτα βήματα για να ενταχθώ σε μια τέτοια διαδικασία;
Υποθέτω ότι η λίστα είναι ενδεικτική μίας ήδη επιλεγμένης κατεύθυνσης, έτσι;
Ίσως όχι συνειδητά επιλεγμένη, αλλά θα μπορούσε να ήταν τελείως διαφορετική στο περιεχόμενο ή και ευρύτερη αν ενδόμυχα δεν υπήρχαν ψήγματα μίας καθορισμένης αναζήτησης.
Στη βιβλιοθήκη μου υπάρχουν πολλά σχετικά βιβλία, επίσης ένα ολόκληρο partition στον σκληρό μου δίσκο είναι γεμάτο με σχετικά έντυπα και ιστοσελίδες
, συμμετέχω σε σχετικά Ελληνικά και ξενόγλωσσα fora εδώ και 5 χρόνια...
Υπάρχει δηλαδή μια αρχική πηγή πληροφόρισης που αν θέλετε ήταν για 'μένα κι ένα τεστ για το αν πραγματικά ενδιαφέρομαι για τα ανωτέρω. Σίγουρα υπάρχει η "τάση" και η ανάγκη να "ζήσω" αυτά τα πράγματα.
Ασχολούμαι με συλλογή πληροφοριών για τα ανωτέρω αλλά και για πολλά άλλα σχετικά εδώ και 17 χρόνια. Μέσα μου έχω σχηματίσει ένα αχνή συνδετική γραμμή που κατά μία έννοια ενώνει όλα τα παραπάνω. Νιώθω όμως πως μένω μόνον εκεί και δεν μπορώ να ξεπεράσω το θεωρητικό κομμάτι. Δεν μπορώ να κάνω όσο θα ήθελα πράξη και τρόπο ζωής έστω κάποια από τα ανωτέρω. Ποιό είναι λοιπόν το επόμενο βήμα;
Η συγκέντρωση πληροφοριών, η ανάγνωση βιβλίων κλπ. δεν παύει να είναι μία επιφανειακή προσέγγιση, η οποία είναι χρήσιμη και επιβάλλεται μόνο στη φάση της διερεύνησης.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, 17 χρόνια είναι πολλά για μία διερευνητική περίοδο, αλλά όπως ορθά αναφέρει κι ο φίλτατος
Ramoglou, ο καθένας μόνος οφείλει να καθορίσει τα όρια και την κατεύθυνση της αναζήτησής του κι έτσι, παρακαλώ να μην σταθείτε σε αυτή μου τη θέση.
Από κει και πέρα όμως, θεωρώ πως κάποιος οφείλει να αποφασίσει το "βήμα" (όπως εκείνος κρίνει), διότι αλλιώς είναι σα να περιμένει π.χ. ότι θα μπει σε ένα χειρουργείο και θα διενεργήσει επέμβαση επί κάποιου ασθενούς, απλά διαβάζοντας βιβλία ιατρικής και ρωτώντας φίλους του γιατρούς.