H θέση της Γυναίκας στην εξέλιξη Ταγμάτων-Σχολών

[Δημήτριος]

Αγαπητοί συνταξιδιώτες, αιτία για την παράθεση αυτού του θέματος προς ανάπτυξη αποτελεί η άγνοιά μου σχετικά με τις αντιλήψεις όσων συμβάλαν –ή και συμβάλλουν– στην δημιουργία των διαφόρων σχολών/ταγμάτων, διαχρονικά.
Η αποσπασματική (άρα μερική) πληροφόρησή μου δημιουργεί μάλλον εικόνα αποκλεισμού του γυναικείου στοιχείου από την διαδικασία γένεσης τέτοιων εταιρειών και συμμετοχής σε αυτές, ιδίως όσο ανατρέχουμε στο παρελθόν.
Καταλαβαίνω τους λόγους που σε παλαιότερες εποχές η θέση της Γυναίκας περιοριζόταν σε ρόλους υποδεέστερους (αν και πιστεύω πως και σήμερα ουσιαστικά τα πράγματα δεν έχουν βελτιωθεί, απλώς έχουν εξελιχθεί) και οι αντιφάσεις που δημιουργεί ο αποκλεισμός της Γυναίκας στον λόγο των ευαγγελιζόντων ισότητα, αγάπη, πνευματική ανάπτυξη και ελευθερία παραμερίζονταν ως μη υπάρχουσες.
Αποδέχομαι ότι κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες είναι δυνατή η ύπαρξη του διαχωρισμού –ίσως και αναγκαία– αλλά για πρακτικούς και μόνον λόγους, οι οποίοι και δεν συνιστούν ουσιαστική υποβάθμιση. Άλλο όμως αυτό και άλλο ο πλήρης αποκλεισμός.
Από την άλλη, υπάρχουν παραδείγματα γυναικών που εξελίξαν την πνευματικότητα και καταλάβαν περίοπτη ιστορικά θέση εξαιτίας αυτού. Έχω την εντύπωση όμως ότι αυτό λειτούργησε περισσότερο ως άλλοθι για την διατήρηση των διαφορών παρά ως γέφυρα με σκοπό την εξίσωση (και όχι την εξομοίωση που πεπλανημένα επιζητούν κάποιοι-ες).
Επειδή πιστεύω ότι ο λόγος πρέπει να συμβαδίζει με το έργο και αν αυτό δεν συμβαίνει ο λόγος είναι κούφιος,
επειδή δεν ξέρω, αλλά θέλω να μάθω,
επειδή πλέον (και με παπική βούλα, παρακαλώ) αποδεχόμαστε ότι ναι, η γυναίκες έχουν ψυχή!
θα ήθελα, εφόσον το θεωρείτε αξιόλογο, να με τιμήσετε με τις καταθέσεις των γνώσεων και των απόψεών σας.

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Δημήτριε,

Το γεγονός της αποκοπής της γυναίκας από τα διάφορα τάγματα είναι κάτι που κρατάει από παλιά.

Όπως ανέφερες οι λόγοι που οι γυναίκες δεν γίνονται δεχτές σε τέτοια τάγματα είναι λίγο πολύ, γνωστοί. Με βάση λοιπόν τις τότε εποχές και δεδομένου ότι η γυναίκα θεωρούνταν υποδιαίστερη δεν της επιτρεπόταν η είσοδό της σε τέτοιους χώρους.

Αυτό λοιπόν είναι μία παράδοση που – δυστυχώς κατ’ εμέ – φτάνει μέχρι της μέρες μας, αν και πρέπει να αναφέρω ότι δεν έχει την εφαρμογή που είχε τότε.

Μέσα λοιπόν από την εξέλιξη των πραγμάτων επέρχεται και η εξέλιξη σε αυτούς τους χώρους και έτσι η γυναίκα έχει καταφέρει να συμμετάσχει ενεργεία, αν και όχι κατά κόρον.

Μιας και μιλάμε για το πνεύμα και την ψυχή σαφώς και οι γυναίκες έχουν τα ίδια δικαιώματα απέναντι στους χώρους αυτούς μιας και δεν στερούνται τίποτα έναντι των ανδρών.

Επίσης έχει παρατηρηθεί πως άνδρες οι οποίοι ανήκουν σε αυτούς τους χώρους και μάλιστα σε αμιγώς ανδρικούς, από την μία υπερασπίζονται τον αποκλεισμό των γυναικών για το χώρο τους και από την άλλη τις στέλνουν σε ανάλογο χώρο ο οποίος τις δέχεται. Λίγο οξύμωρο ακούγεται αλλά δυστυχώς είναι αληθινό.

Αυτό λοιπόν που παρατηρείται είναι παράδοση να μην ακολουθεί την εξέλιξη.

Ας ελπίσουμε πως κάποια στιγμή αυτό θα εκλείψει.

[Δημήτριος]

Γεια σου αγαπητή Ladyhawk
Να θεωρήσω, σύμφωνα με τα γραφόμενά σου, ότι μετά από 1.500-2.000 χρόνια εσωτερικής αναζήτησης κατάφερε η Γυναίκα να είναι μερικώς αποδεκτή; ( όπως λέμε ολίγον έγγυος, δηλαδή )

Επιπλέον, διακρίνω μια τάση αποδοχής ή και μοιρολατρίας. Είναι έτσι ή εμένα μου δημιουργείται αυτή η εικόνα;

[Πασχαλης]

Δασκάλα του θεολόγου Ορφέα ήταν η μούσα Καλλιόπη και οι θείες του, οι άλλες Πιερίδες Μούσες.
Δασκάλες του Ησίοδου, οι Ελικωνίδες Μούσες.
Δασκάλα του Σωκράτη, η Διοτίμα.
Δασκάλα του Πλούταρχου, η ιέρεια του μαντείου των Δελφών...

Κατά τάλλα,
η εσωτερική γνώση και τα μυστήρια είναι -για μερικούς- μόνο για άνδρες !!!

[Παύλος Β. / Peter_Pan]

Καλημέρα σας,

Αυτό που γνωρίζω και μπορώ να καταθέσω σαν πληροφορία είναι πως - τουλάχιστον για τον μοναχισμό ή γι' αυτό που ονομάζουμε ο δρόμος του μοναχού, της θρησκευτικής πίστης δηλ - ο νόμος που ισχύει ακόμη και σήμερα είναι απαγορευτικός για την γυναίκα.

Ασφαλώς και προσωπικά πιστεύω πως κάτι τέτοιο είναι ανόητο και παράκαιρο. Ο Νόμος του Μοναχισμού εμπεριέχει απαρχαιωμένες αντιλήψεις.

Τα αίτια γι' αυτόν τον αποκλεισμό των γυναικών πιθανώς θα πρέπει να αναζητηθούν στην ήδη "μυστηριακή" φύση της θηλυκότητας. Γνωρίζοντας πλέον και αποδεχόμενοι το γεγονός πως ο άνθρωπος είναι ερμαφρόδυτος, δηλ. εμπεριέχει στην βαθύτερη ουσία του το αρσενικό και το θηλυκό, το ενεργητικό και το παθητικό, ίσως η κατεύθυνση της "έρευνας" θα πρέπει να εστιαστεί στην ομολογία του ίδιου του παθητικού από την "ενεργητικότητα" του αρσενικού. Το να ομολογήσεις ένα είδος παθητικότητας ενώ είσαι ποσοτικά περισσότερο "ενεργητικός" ως άντρας είναι μια δοκιμασία που έρχεται σε σύγκρουση με την Αρχεγονική διάκριση του αρσενικού με το θηλυκό. Τα βαθύτερα αίτια αυτής της σύγκρουσης είναι απομεινάρια θρησκευτικών πεποιθήσεων και δογματικής οπτικής.

Συλλογιζόμενοι ίσως την παρακινητική φύση της θηλυκότητας, χαρακτηριστικό που λείπει από το αρσενικό, πολύ πιθανόν να βρούμε την αντιστροφή της λανθάνουσας αντίληψης περί "ασθενέστερου" φύλου.

Από την μεριά μου, ποτέ δεν μπόρεσα να αντιληφθώ πλήρως την γυναικεία φύση. Αλλά η ίδια πιθανόν αδυναμία να εμφανίζεται και στα θηλυκά θηλαστικά που με πλησίασαν...

Κατά την γνώμη μου, η ύπαρξη και μόνο ένος θέματος με τίτλο "η θέση της γυναίκας" κτλ, από μόνο του δημιουργεί ένα "πρόβλημα" για να αναζητηθεί η "θέση". Σαφώς και υπάρχουν παραδείγματα γυναικών που "υπερβατικά" απέκτησαν περίοπτες θέσεις στην αναζήτηση του Θαυμαστού. Αυτό ένα πράγμα πρέπει να μας διδάξει :

Πως οι "θέσεις", οι οποιεσδήποτε "θέσεις", δεν είναι κτήματα και αμπελοχώραφα της μονοφυσίτικης στάσης και πως οι ταριφιτζούδες γνωρίζουν πολύ περισσότερες στάσεις από τους ταρίφες.

Ή πως αυτή η θέση που κάθομαι τώρα, μπορεί πολύ ανέτα να καταληφθεί από ένα γυναικείο πισινό ... (χωρίς κυτταρίτιδα).

Τα σέβη μου,

Deva Parinito

[Δημήτριος]

Γεια σου Ντέβα

Συλλογιζόμενοι ίσως την παρακινητική φύση της θηλυκότητας, χαρακτηριστικό που λείπει από το αρσενικό, πολύ πιθανόν να βρούμε την αντιστροφή της λανθάνουσας αντίληψης περί "ασθενέστερου" φύλου.

Βοήθησέ με να κατανοήσω, αν θες, την έννοια της παρακινητικής φύσης

[Templar]

Χωρις παρεξηγηση οτι ειμαι κατα των γυναικων, νομιζω οτι εχει καποια βαση η απαγορευση.
Σε καποιο αμοιγως ανδρικο (αλλα και αμοιγως γυναικειο σε αλλες μερες) συστημα μου ειχαν εξηγησει οτι ο αντρας εχει την ιδιοτητα και δυναμη να να κατεβασει δυναμεις, να ενεργοποιησει ενεργειακα καναλια αλλα δεν μπορει να διατηρησει την ενεργεια/δυναμη. Το αντιθετο ακριβως κανει η γυναικα. Γι' αυτο και στο συναικειο τμημα υπηρχε ενας αντρας για το τυπικο εναρξης (μετα ηταν αχρηστος ουσιαστικα, δεν επερνε μερος).
Ισως κατι τετοιο να ηταν πιο σωστο. Δηλαδη να μην αποκλειονται οι γυναικες αλλα να λειτουργουν αυτονομα, ξεχωριστα.

Στο εκκλησιαστικο κομματι νομιζω οτι εχει να κανει με την αποφυγη των "πειρασμων". Αν τα μοναστηρια ηταν μικτα μπορουμε να φανταστουμε τι θα γινοταν...
Και αυτος ειναι ενας σοβαρος λογος και εκτος μοναστηριων.

[Ladyhawk]

Γεια σου αγαπητή Ladyhawk
Να θεωρήσω, σύμφωνα με τα γραφόμενά σου, ότι μετά από 1.500-2.000 χρόνια εσωτερικής αναζήτησης κατάφερε η Γυναίκα να είναι μερικώς αποδεκτή; ( όπως λέμε ολίγον έγγυος, δηλαδή )

Επιπλέον, διακρίνω μια τάση αποδοχής ή και μοιρολατρίας. Είναι έτσι ή εμένα μου δημιουργείται αυτή η εικόνα;

Αγαπητέ Δημήτριε,

Αυτό που ήθελα να πω με προηγούμενο post μου είναι πως με την πάροδο των ετών η γυναίκα κατάφερε να γίνεται αποδεκτή σε τέτοιου είδους τάγματα – σχολές, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχει γίνει αποδεκτή από ΟΛΑ τα τάγματα-σχολές. Ευελπιστούμε πως κάποτε θα γίνει και αυτό.

Μιλάς για μοιρολατρία και ομολογώ πως δεν αντιλαμβάνομαι που αναφέρεσαι. Εάν θέλεις μπορείς να γίνεις λίγο πιο σαφής και να μας πει που διακρίνεις αυτή τη μοιρολατρία ?

Κατά τάλλα,
η εσωτερική γνώση και τα μυστήρια είναι -για μερικούς- μόνο για άνδρες !!!

Ο καθένας έχει δικαίωμα να υποστηρίζει ότι του αρέσει και τον εκφράζει καλύτερα, αλλά μπορείς φίλε Πασχάλη να μας εξηγήσεις πως το στοιχειοθετείς αυτό?


Τέλος θα ήθελα να πω πως η συμμετοχή και των δύο φύλων – κατά την προσωπική μου άποψη – μιας και έχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους, θα παράγει καλύτερο και ποιο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.

[papashark]

Λίγο σοβαρά, λίγο χιουμοριστικά :

Η είσοδος στα διάφορα τάγματα και σχολές, προϋποθέτει ότι πρέπει να κατανικήσεις τα πάθη σου, πρέπει να "συγκεντρωθείς" για να μπορέσεις να αφοσιωθείς στον σκοπό σου, είτε αυτή είναι η αναζήτηση της αλήθειας, είτε είναι η βελτίωση του ευατού σου.

Ο άντρας πάντα ήταν το ασθενές φύλλο στην πραγματικότητα, και με την παρουσία των γυναικών οι παραπάνω προϋποθέσεις θα ήταν ακόμα ποιό δύσκολο να υπερνικηθούν.


Έχω δει σε πολλά τάγματα να τρώγονται για την καρέκλα, να κάνουν καινούργιες σχολές για να έχουν την αρχηγία, που να υπήρχαν και γυναίκες ανάμεσα, σφαγή θα γινόταν...

[Παύλος Β. / Peter_Pan]

Στο εκκλησιαστικο κομματι νομιζω οτι εχει να κανει με την αποφυγη των "πειρασμων". Αν τα μοναστηρια ηταν μικτα μπορουμε να φανταστουμε τι θα γινοταν...

Templar

H παρατήρησή σου, μας δίνει την ευκαιρία να επισημάνουμε μια εσφαλμένη αντίληψη που ισχύει στον μοναχισμό.

Γνωρίζοντας απο κοντά τις ισχύουσες διατάξεις των μοναστηριών (μιλάω για τον μοναχισμό που ισχύει στον Άθω) έχω συζητήσει πάμπολλες φορές με μοναχούς (που θεωρούνται "μορφές" στον Άθω) το θέμα του πειρασμού σε σχέση ακριβώς με αυτό που συζητάμε τώρα.

Οι μοναχοί εσφαλμένα βλέπουν την γυναίκα ως "πειρασμό" και αυτό έχει να κάνει με το προπατορικό αμάρτημα. Θεωρούν πως οι γυναίκες είναι ο "πειρασμός", αλλά δεν βλέπουν πως ουσιαστικά ο "πειρασμός" είναι το ίδιο το μήλο. (σε σχέση με το αμάρτημα). Τι εννοώ ? Ένας πειρασμός, δεν είναι απαραίτητο να προσωποποιείται. Μπορεί ένας πειρασμός να εμφανιστεί με χίλιες μορφές π.χ :

Βρίσκεσαι σε μια έρημο και έχεις βάλει στο νου σου, πως δεν θα πιεις νερό μέχρι να φτάσεις στο πλησιέστερο κατάλυμα. Είναι δυνατόν να σε πειράξει (αυτή την έννοια έχει ο πειρασμός) μια όαση που θα βρεις στον δρόμο σου και να παραβείς τους όρους που εσύ έβαλες στον ίδιο σου τον εαυτό. Με αυτή την έννοια ο πειρασμός εμφανίζεται συνέχεια στην ζωή μας. Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποια γυναίκα.

Αν δεν εμφανιστεί η παρακινητική φύση, ένας άντρας είναι ικανός να παραμείνει (κινητικά) στην πορεία του & φαινομενικά "στατικός". Η παρακινητική φύση είναι ουσιαστικά μια "τρίτη" δύναμη, που εμφανίζεται συχνότερα στην θηλυκότητα. Πιθανώς να την έχετε ακούσει και ως "εξουδετερωτική" ακριβώς γιατί σε πολλές γυναίκες εμφανίζεται ως μια ικανότητα εξουδετέρωσης της φαλοκρατικής ανοησίας των αρσενικών. Πολύ απλά, μια γυναίκα μπορεί να τροποποιήσει, ανάλογα με τον βαθμό κατανόησής της και την διαχειριστικότητά της, κινητικά την πορεία ενός αρσενικού. Μπορεί να τον κατευθύνει εκεί που θέλει. Αυτό ίσως να ακούγεται "άσχημο" για τους αρσενικούς, αλλά δεν συμβαίνει πάντα - είναι σπάνιο - και τουλάχιστον εγώ, μια & μόνο μια γυναίκα τέτοια έχω συναντήσει ως τώρα.

Όσο περισσότερο κατανοούμε την εμφάνιση των συμβάντων ως αποτέλεσμα τριών και όχι δύο δυνάμεων, τόσο περισσότερο ενισχύουμε, τόσο περισσότερο θωρακίζουμε το "είναι" μας έναντι των παρακινητικών ενεργειών. Αυτό ισχύει και για το θηλυκό και για το αρσενικό. Η διαφορά όμως βρίσκεται στο εξής :

Ένας άντρας πρέπει να διδαχθεί την ύπαρξη της εξουδετερωτικής δύναμης. Μια γυναίκα, δεν χρειάζεται να την διδαχθεί. Χρειάζεται να μάθει να την "κοντρολάρει".

Deva Parinito

[Templar]

Στην θεωρια ετσι ειναι. Ποσοι ομως μπορουν να συγκρατηθουν οταν δουν οαση στην ερημο ?
Η εννοια του μοναχισμου ειναι αυτη ακριβως, να μην ερχονται σε επαφη με ο,τι μπορει να τους αποσπασει, για να ειναι συγκεντρωμενοι στον στοχο τους.

[qubit]

Μεγαλύτερη μύηση στο μυστήριο της ζωής απ' την κυοφορία εντός σου μιας άλλης ζωής, δεν υπάρχει. Ως εκ τούτου, μια γυναίκα δεν χρειάζεται κανένα τάγμα.
Αλλά ο αποκλεισμός της απ' τα τάγματα και τα "ιερά" είναι μιά άλλη ιστορία.
Κατά τη γνώμη μου, έχει να κάνει με την εξουσία (παντός είδους), και πώς αυτή εδραιώνει τη θέση της, κολοβώνοντας τη φύση του ανθρώπου.

[Παύλος Β. / Peter_Pan]

Κατά τη γνώμη μου, έχει να κάνει με την εξουσία (παντός είδους), και πώς αυτή εδραιώνει τη θέση της, κολοβώνοντας τη φύση του ανθρώπου.

qubit

Μα ... η εξουσία, είναι γένους θηλυκού!



Deva Parinito

*Πουλάκια μου, αφήστέ τα τώρα αυτά! Εσείς έχετε πρόβλημα με την εξουσία ? Αφού έχετε το ίδιο Γένος!

[qubit]

>QBB<

Κατά τη γνώμη μου, έχει να κάνει με την εξουσία (παντός είδους), και πώς αυτή εδραιώνει τη θέση της, κολοβώνοντας τη φύση του ανθρώπου.

qubit

Μα ... η εξουσία, είναι γένους θηλυκού!



Deva Parinito

Οπως και η ουσία.
Οπερ: ψάξε το πρωτογενές κι όχι τα υποκατάστατα.

[Παύλος Β. / Peter_Pan]

Μεγαλύτερη μύηση στο μυστήριο της ζωής απ' την κυοφορία εντός σου μιας άλλης ζωής, δεν υπάρχει. Ως εκ τούτου, μια γυναίκα δεν χρειάζεται κανένα τάγμα.

qubit

Δεν διαφωνώ ως προς την πρώτη πρόταση και μάλιστα - έτσι όπως είναι διατυπωμένη από την qubit - μου άρεσε που την διάβασα.

Στην δεύτερη πρόταση όμως, στο "Ως εκ τούτου, μια γυναίκα δεν χρειάζεται κανένα τάγμα", έχω κάποιες αντιρρήσεις.

Αν ήταν έτσι όπως το λες, αν δηλ. η μύηση στο μυστήριο της ζωής εξ' αιτίας της κυοφορίας μιας άλλης ζωής εντός σου, σου έδινε την ικανότητα - όχι σε σένα δηλ. προσωπικά, αλλά σε κάποια οιαδήποτε γυναίκα - και της κατανόησης της Πραγματικότητας, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά για τα αρσενικά. Δεν είναι όμως.

Νομίζω πως, χωρίς φυσικά να απαξιώνω το ίδιος το γεγονός της κυοφορίας μιας νέας ζωής, η κατηγορηματική άρνηση "Μια γυναίκα ΔΕΝ χρειάζεται", είναι κάπως ακραία.

Το λάθος που συμβαίνει με μας τους ανθρώπους, είναι πως, είτε είμαστε άντρες, είτε είμαστε γυναίκες, παίρνουμε ένα χαρακτηριστικό του γένους μας (ο καθένας του δικού του) και του δίνουμε τόσο μεγάλη σημασία που ουσιαστικά εθελοτυφλούμε. Ως άντρας αγαπητή qubit, θα μπορούσα με μεγάλη άνεση να ισχυρίζομαι πως "μεγαλύτερη μύηση στο μυστήριο της ζωής από την ύπαρξη του σπερματικού μου υγρού, δεν υπάρχει". Καταλαβαίνεις με ποια έννοια το λέω ? Όμως δεν το λέω. Και δεν το λέω γιατί ασφαλώς αναγνωρίζω την εννιάμηνη φούσκα σας και το γαλακτικό οξύ σας.

Ας μην κατευθυνόμαστε σε οπτικές που τείνουν σε απόκληση...

Deva Parinito

[Παύλος Β. / Peter_Pan]

Οπερ: ψάξε το πρωτογενές κι όχι τα υποκατάστατα.

Μην βιάζεσαι. Όλα θα γίνουν...



Deva Parinito

[NEHEMAUT]

Ένας άντρας πρέπει να διδαχθεί την ύπαρξη της εξουδετερωτικής δύναμης. Μια γυναίκα, δεν χρειάζεται να την διδαχθεί. Χρειάζεται να μάθει να την "κοντρολάρει

ΣΩΣΤΟΣ Ντέβα

Αυτή είναι η αλήθεια και αυτό είναι εμφανές και στην φύση. Το θηλυκό παρακινεί και το αρσενικό ενεργεί. Ισορροπία.
Οσοι έχει τύχει να συνεργατούν μόνο με το ίδιο φύλο θα έχουν παρατηρήσει οτι διαταράσεται η τάξη όταν λείπει το άντίθετο του.

Σχετικά με τάγματα δεν μπορώ να έχω άποψη διότι δεν ξέρω τι είδους συγκέντρωση είναι αυτή που απαιτείται και εμποδίζεται απο την υλική υπόσταση των γυναικών...αλλά η ψυχή έχει φύλο?

Με εκτίμηση

[Templar]

Εγω παντως στο σχολειο που ηταν αρρενων δεν ειδα να υπαρχει καποιο προβλημα μεταξυ μας. Ισα-ισα που ολα δουλευαν μια χαρα και με μεγαλες επιτυχιες. Επιτυχιες οι οποιες επεσαν αμεσα κατακορυφα μολις εγινε μικτο.

[qubit]

>QBB<

Αν ήταν έτσι όπως το λες, αν δηλ. η μύηση στο μυστήριο της ζωής εξ' αιτίας της κυοφορίας μιας άλλης ζωής εντός σου, σου έδινε την ικανότητα - όχι σε σένα δηλ. προσωπικά, αλλά σε κάποια οιαδήποτε γυναίκα - και της κατανόησης της Πραγματικότητας, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά για τα αρσενικά. Δεν είναι όμως.
Deva Parinito

Να ξεκαθαρίσω τη θέση μου : πιστεύω πως η μύηση στο μυστήριο της ζωής εξ αιτίας της κυοφορίας, δεν δίνει την ικανότητα, αλλά τη δυνατότητα της κατανόησης. Κι όπως για κάθε δυνατότητα, η αξιοποίησή της επαφίεται στη βούληση του φέροντος.

Ως άντρας αγαπητή qubit, θα μπορούσα με μεγάλη άνεση να ισχυρίζομαι πως "μεγαλύτερη μύηση στο μυστήριο της ζωής από την ύπαρξη του σπερματικού μου υγρού, δεν υπάρχει".

Σωστό κι αυτό. Θέλω να πω, ότι η φύση, ο θεός, όπως θέλεις πέστο, έδωσε στον καθένα τα εφόδιά του, για να πορευτεί. Ασήμαντο πράγμα είναι το σπερματικό υγρό; Απλώς, η κυοφορία είναι κάτι που συντελείται "εντός" και επί μακρόν και δίνει τη δυνατότητα της βίωσης του συμβάντος και μάλιστα με το συναίσθημα της ευθύνης για την τύχη αυτού που κυοφορείς.
Οντως είναι ακραία η θέση μου. Ετσι κι αλλιώς, δεν πιστεύω στα μυητικά τάγματα. Φυσικό είναι λοιπόν να θεωρώ ότι αυτός τουλάχιστον ο αποκλεισμός της γυναίκας, δεν της στερεί και κάτι...

[Πασχαλης]

Το ότι μερικοί θεωρούν ότι η εσωτερική γνώση είναι μόνον για άνδρες,
σίγουρα αδυνατώ να το στοιχειωθετήσω και να το υποστηρίξω,
για τον απλούστατο λόγο, διότι είμαι κάθετα αντίθετος σ' αυτήν την αντίληψη.

Όπως και το γεγονός του να υπάρχουν διαφορετικά συστήματα-δρόμοι
μόνο για άνδρες ή μόνο για γυναίκες.

Τα επιχειρήματα που προβάλλονται από τους υποστηρικτές τέτοιων απόψεων,
θα εισέπραταν την σκληρότερη κριτική και τους ακρότατους χαρακτηρισμούς,
αν δεν είχαν το ελαφρυντικό της ευτέλειας και της παντελούς άγνοιας ως αδαείς περί εσωτερισμού.

Στον δρόμο της εσωτερικής αναζήτησης και της εσωτερικής κατάβασης,
ο σκοπός παραμένει ένας και μοναδικός.
Η επανασύνθεση του είναι μας,
η επανασυγκρότηση σε μιία ενιαία ολότητα.
Η φύση μας βοηθά σ' αυτήν την διαδικασία, φέρνοντάς μας κάθε διαφορετικότητα - καθρέπτη κάθε επιμέρους πτυχής του είναι μας,
για γνώση, κατανόηση, αποδοχή και τελική επανασύνθεση.
Από τα κυριότερα "μέρη" του εαυτού μας, το πρωταρχικό που συναντάμε και καλούμαστε να εναρμονιστούμε μαζί του,
είναι η άνιμα-άνιμους, το αντίστοιχο για κάθε φύλο,
με σκοπό την αναγέννηση του "ερμαφρόδιτου",
ως "βάση" και "εφαλτήριο" για την περαιτέτω εξελεκτική μας πορεία.

Ο εσωτερικό δρόμος δεν στερείται όμως κινδύνων.
Κυριώτερος αυτών, η απορρόφησή μας και η κατάληψή μας από το ασυνείδητο.

Στην εσωτερική κατάβαση, προϋπόθεση για τον αναζητητή είναι πάντα η δυνατότητα να έχει τη δύναμη και την ικανότητα της επανόδου,
κάτι που πετυχαίνεται με την φροντίδα ενός "οδηγού" για τον κάθε μαθητευόμενο,
φροντίδα που παρέχουν οι υγιείς εσωτερικές σχολές.

Τα εφόδια για την εσωτερική πορεία -την γνώση για το τι θα συναντήσουμε-
την λαμβάνουμε από την φυσική ζωή.
Απομάκρυνση από φυσικές λειτουργίες και άγνοια των εξισορροπητικών πολικοτήτων,
δυστυχώς επιφέρει μοιραία αποτελέσματα.

Η γυναίκα για τον άνδρα και ο άνδρας για την γυναίκα,
δεν είναι απλά χρειαζούμενος-η,
είναι απαραίτητη προϋπόθεση ασφαλούς εσωτερικής ενασχόλιση.
Έλλειψη από μια ομάδα που τολμά να ασχοληθεί με τον εσωτερισμό, ΚΑΙ των δύο φύλων, δυστυχώς έχει τραγικά αποτελέσματα.

Ευτυχώς στις πλείστες των αυτοαποκαλούμενων ομάδων εσωτερικής αναζήτησης,
ουδόλως επιτελείται εσωτερικό έργο,
οπότε και δεν υφίσταται και κανένας κίνδυνος.
Σε κάποιες όμως,
δίδονται πολλά "κλειδιά" για εσωτερική καταβύθιση
και δυστυχώς επισύρουν τραγικά αποτελέσματα.

Το πιό σύνηθες στην εσωτερική διαδρομή,
από τις πρώτες παγίδες του εσωτερικού ταξιδιού,
η απορόφηση απο τον/την άνιμους/άνιμα,
με συμπτώματα "κλεισίματος" και άρνησης κοινωνικής ζωής,
με σύνηθες αποτέλεσμα την άρνηση συμμετοχής στο μεγάλο έργο,
που είναι η διαιώνιση της ζωής και η συνεχής εξέλιξή της.
(Χαρακτηριστική περίπτωση ο μοναχισμός).

Δεν είναι μόνον όμως η εξισορόπηση που επιτυγχάνεται από τα αντίθετα,
αλλά σε βαθύτερη αντίληψη,
η τελική επανασύνθεση προϋποθέτει την πρωταρχική δόμηση του τετράπολου
και εδώ βρίσκεται ένα από τα πλέον εσώτερα μυστικά του εσωτερισμού.
Ο άνδρας είναι άρρην στην ύλη, θήλυ στο νου.
Η γυναίκα, θήλυ στο σώμα και νους αρσενικός.
Αυτό μας υποδεικνύει ότι ο νους του ανδρός συλλαμβάνει και κυοφορεί τα νοητικά σπέρματα της γυναίκας (πίσω από έναν πετυχημένο άνδρα βρίσκεται πάντα μια ικανή γυναίκα),
αλλά και ότι, με την σύνθεση των δύο επιτυγχάνεται το "μυστικό τετράπολο".

Μια αναδρομή στην ιστορία θα μας καταδείξει ότι,
κάθε επιτυχία -ειδικά σε θέματα εσωτερισμού-
επέρχονταν με την αγαστή συνεργασία ΚΑΙ των δύο φύλων.
(π.χ. μαντεία).
Ας σκεφθούμε λίγο γιατί οι ιερείς ντύνονται με γυναικεία ενδύματα,
(σε κάθε ιερουργία όπου οι ιερουργοί αντικατέστησαν τον φυσικό ιερουργό που είναι η γυναίκα, μιμούνται την γυναίκα ακόμα και στην αμφίεση).

Είναι κοινό μυστικό σε κάθε σοβαρό αναζητητή ότι,
κάθε μορφής θεουργία, ιερουργία και κάθε λογής εσωτερική τελετουργία,
είναι λειτουργική,
αν σμμετέχουν ΚΑΙ τα δύο φίλα,
στον συμπληρωματικό και εξισοροπητικό ρόλο που αντιστοιχει στο κάθε φύλο, διαφορετικό βέβαια ρόλο, αλλά ισότιμο και ισοδύναμο.
Με μονόπολα έργο ΔΕΝ γίνεται...

Έρρωσθε...