Σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω με τον αγαπητό Ding an Sich που έγραψε και το μήνυμα με αριθμό 777 (!!).
Αγαπητή Zadok, το θεωρώ πραγματικά τιμή μου που έτυγχε, ασυνείδητα, να αφιερώσω αυτόν τον συμβολικό αριθμό, στους Αδελφούς Ιππότες του Ναού.
Γι αυτό θα αφιερώσω συνειδητά , πλέον, και τους συμβολισμούς αυτού του post.
Πολλές φορές προσπερνάμε πράγματα, των οποίων η ουσία και η ερμηνεία θεωρούμε ότι είναι γνωστή και δεδομένη, ή πιστεύουμε ότι έχουμε να κάνουμε απλά με πράγματα ‘εξωτερικά’, αγνοώντας ότι στην περίπτωση των συμβολισμών γίνεται μια προσπάθεια μέσω του εξωτερικού να παραπέμψουμε στο εσωτερικό και το υπερβατικό.
Μιλήσαμε για τα ξίφη των Ιπποτών, αλλά πόσοι πρόσεξαν τον σταυροειδή του φυλακτήρα (crossguard)? Στα ξίφη άλλων λαών και πολιτισμών θα δούμε διαφόρων ειδών χειροφυλακτήρες, αλλά στην περίπτωση των Ιπποτών του Μεσαίωνα είναι εμφανής η προτίμηση στα ξίφη που αναπαριστούν αυτό που ονομάζουμε ως σταυρό των Λατίνων.
Γι αυτό και τα ξίφη μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία μετάδοσης του Χρίσματος, ακόμη και υπό την απουσία ενός πλήρους τελετικού, εν ώρα μάχης.
Ρίξτε επίσης μια ματιά στην εικόνα που μας παρέθεσε η αγαπητή Zadok και αφορά τον κεφαλοθραύστη – κατά τους βυζαντινούς σιδηροράβδιον - ο οποίος ονομαζόταν από τους Δυτικούς, ‘Πρωινός Αστέρας’ (morning star) και δώστε λίγη προσοχή στα σχετικά με αυτόν κείμενα της Αγίας Γραφής.
Αποκάλυψης Ιωάννου 22.14 ‘Εγώ Ιησούς...ειμί η ρίζα και το γένος Δαυείδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός’. 19.11-16 ‘Και ιδού ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ’ αυτόν, καλούμενος πιστός και αληθινός, και εν δικαιοσύνει κρίνει και πολεμεί...είναι ο Λόγος του Θεού. Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθει αυτώ εφ’ ίπποις λευκοίς, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν καθαρόν...και αυτός ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά’.
Αλλά και στον Ησαϊα συναντάμε το εξής (14.12): ‘πώς έπεσες εκ του ουρανού, Εωσφόρε, υιέ της αυγής’, ενώ σε νεώτερες μεταφράσεις ‘πώς έπεσες εκ του ουρανού, αστέρα πρωϊνέ, υιέ της αυγής’.
Εκτός από τους πρακτικούς λόγους κατασκευής του ‘morning star’, αν παρατηρήσετε θα δείτε ότι πρόκειται για μία απεικόνηση ενός αστέρα σφαιρικού, από τον οποίο προεξέχουν καρφιά σαν τις ακτίνες μιας ουράνιας σφαίρας.
Και δείτε πως ένας Ναϊτης δεν ήταν απλά και μόνο ένας κατάφρακτος πολεμιστής, αλλά ένα ζωντανό σύμβολο απ’ όλες τις απόψεις, εφόσον καί τα ενδύματα, καί η θωράκιση, καί τα όπλα του, είχαν σκοπούς συμβολικούς. Για να υπενθυμίζουν στον Ιππότη καί τους όρκους του, καί για να παραπέμπουν συγχρόνως από τον εξωτερικό ‘εξοπλισμό’ στις βαθύτατα θρησκευτικές και εσωτερικές ερμηνείες των θωρακίσεων και των όπλων.
Επίσης, θυμηθείτε και τα πολύ σχετικά λόγια του Απόστολου Παύλου στην επιστολή προς Εφεσίους 6.10-20 ‘Δια τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού...στήτε ουν περιζωσάμενοι την οσφύν υμών εν αληθεία, και ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, και υποδησάμενοι τους πόδας εν ετοιμασιά του ευαγγελίου της ειρήνης, επί πάσιν αναλαβόντες τον θυρεόν της πίστεως...και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε, και την μάχαιραν του Πνεύματος, ο έστι ρήμα Θεού’.
Ας δούμε, λοιπόν, τα μέρη του εξοπλισμού ενός Ιππότη που αποφάσιζε να ενδυθεί την Πανοπλία του Θεού.
Η λευκή ζώνη συμβολίζει την Αλήθεια και την αγνότητα που θα πρεπε να χαρακτηρίζει τον κάθε Ιππότη.
Ο θώρακας συμβολίζει την Δικαιοσύνη, άρα η ορθή χρήση της Δικαιοσύνης αφορά την προστασία, η οποία δύναται να καλύψει το αδύναμο σώμα από τα εχθρικά πυρά.
Τα υποδήματα συμβολίζουν την Ειρήνη και μάλιστα (ως υποδήματα) την επί της Γης Ειρήνη. Διότι αυτός είναι ο σκοπός ενός Ιππότη, να εγκαθιδρύσει την Ειρήνη των Ουρανών στην Γη.
Η ασπίδα και ο θυρεός ενός Ιππότη συμβολίζουν την Πίστη, μέσω της οποίας ωφείλει να προασπίζεται καί τον εαυτό του, καί τους αδελφούς, καί τους αδυνάτους.
Η περικεφαλαία συμβολίζει την Σωτηρία και ως στέμμα επί της κεφαλής υποδεικνύει ότι η Σωτηρία βρίσκεται στους Ουρανούς και όχι σε πράγματα γήϊνα.
Το Ιπποτικό Ξίφος συμβολίζει το Πνεύμα και τον Λόγο του Θεού, ή όπως μας λέει ο Παύλος το ρήμα του Θείου Λόγου (λόγος=υποκείμενο-ρήμα-αντικείμενο, όπου το ρήμα δηλώνει ενέργεια, το ενεργητικό μέρος του Λόγου).
Η προσπάθεια των Ναϊτών Ιπποτών να είναι Αληθινοί, Δίκαιοι, Ειρηνικοί, Πιστοί, Πνευματικοί και Δραστήριοι ενεργόντας υπέρ του Θείου Λόγου, ενώ συγχρόνως είχαν να αντιμετωπίσουν μία πραγματικότητα εντελώς ενάντια με τα παραπάνω, τους έκανε να σκέπτονται πολύ καλά πριν λάβουν αποφάσεις για το πότε ήταν ορθό να χρησιμοποιήσουν τα όπλα και τις πανοπλίες τους.
Το αν κατάφερναν κάποιοι από τους Ναϊτες να είναι ανθρώπινα υποδείγματα του Πρωϊνού Αστέρα του Ιησού ή εαν υπέστησαν σταδιακά μία Πτώση ανάλογη της Εωσφορικής, εξαρτάται από την υποκειμένικη άποψη του καθενός.
Εγώ προσωπικά δηλώνω ότι είμαι θετικά προσκείμενος απέναντι στο Έργο των Πτωχών Ιπποτών (το οποίο θεωρώ επιτυγχές), αναγνωρίζοντας ότι συγχρόνως υπήρξαν αρκετοί Αδελφοί Ναϊτες, οι οποίοι εξέπεσαν.
Έτσι, για να τοποθετήσω συμβολικά και την δική μου 'ασπίδα' δίπλα σε αυτήν της αγαπητής μας Ιέρειας-Πολεμίστριας
όμως θεωρώ ότι το βάναυσο τέλος των Ναϊτών σηματοδοτεί ότι σε μεγάλο ποσοστό ήταν πιστοί στα ιδανικά τους.
