Μουσική, Τραγούδι και Χορός είναι ο Κόσμος!...

[1900]

Η φύση δε μιλάει...Τραγουδάει! Αυτό το τραγούδι άκουσε κι ο άνθρωπος και σκέφτηκε πως κάπως πρέπει να συμμετέχει κι αυτός σ' αυτη τη συναυλία.
Μιμούμενος τη φύση άρχισε να τραγουδάει. Προσπαθώντας να κρατήσει το ρυθμό είδε χέρια και πόδια να κινούνται. Κι ο ρυθμός έγινε χορός.

Δημιουργώντας μουσική, είδε τη φύση ν' ανταποκρίνεται. Για πρώτη φορά επικοινωνούσε άμεσα μαζί του. Πουλιά, σκυλιά, μπαμπουίνοι και λοιπα, απαντούσαν στο τραγούδι του, στο χορό και στο ρυθμό του.

Αυτός ο αρχέγονος ρυθμός που ακόμα κρατεί, σπάει τα όρια του χρόνου και της αντίληψης και βάζει αρμονία στο χάος.

Ποιά είναι η παγκόσμια γλώσσα αν δεν είναι η μουσική;

[Galadriel]

Στην εβραϊκή παράδοση υπάρχει μία φράση που λέει :

Ο Θεός χαίρεται όταν δουλεύω μα με αγαπά όταν τραγουδώ....


Galadriel

[lorenzo]

To τραγούδι είναι το πάντρεμαδύο θείων Τεχνών, της μουσικής και της ποίησης, μόνο που το αποτέλεσμα υπερβαίνει κατά πολύ το άθροισμα των μερών του.

Η τέλεια σύζευξη λέξης και μουσικής γεννά μια τρίτη ζωή πέρα απο την λέξη, πέρα απο την μουσική, με την ενεργητική συμπαράσταση της ανθρώπινης φωνής.

Η τέχνη του τραγουδιού αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα, γιατί το τραγούδι μας ενώνει μέσα σ' ένα μύθο κοινό κι όπως στον χορό ενώνουμε τα χέρια μεταξύ μας για να ακολουθήσουμε τις ίδιες ρυθμικές κινήσεις, έτσι και στο τραγούδι ενώνουμε τις ψυχές μας για να ακολουθήσουμε μαζί τις εσωτερικές δονήσεις. Κι όσο για τον κοινό μύθο που δεν υπάρχει στις μέρες μας τον σχηματίζουμε καινούργιο κι απο την αρχή κάθε φορά, κάθε φορά που νοιώθουμε βαθιά την ανάγκη να τραγουδήσουμε...

Μ. Χατζιδάκης

[Secondborn]

Μόνο αυτό μπορώ να πω: "Δε μπορώ να σου πω πόσο σ'αγαπώ. Δε μπορώ να σου περιγράψω την αγάπη. Να στην τραγουδήσω;"

[Πυρθηρέας]

Χαιρετώ τις ψυχές.

Φίλε 1900 το θέμα που θίγεις είναι υπέροχο!

Δεν ασχολήθηκα ποτέ με τη μουσική και έχω τη χειρότερη φωνή στο γνωστό σύμπαν..... .......

Ολοκλήρωσα όμως πρόσφατα σπουδες θεάτρου και έχω κάποιες ταπεινές γνώσεις πάνω στη σχέση της μουσικής με το θέατρο,τις οποίες θέλω να παραθέσω.

Οι πρώτες πανάρχαιες μορφές θεάτρου αποτελούνταν από έναν και αργότερα περισσότερους ηθοποιούς,οι οποίοι μιμούνταν σκηνές από την καθημερινότηταπ.χ.κυνήγι και γίνονταν με σκοπό την καλοτυχία της κοινότητας.Συνήθως οι "παραστάσεις" δίνονταν από τους ενεργειακά πιο ισχυρούς.Πολλές φορές συμμετείχε και το "κοινό" κρούοντας τύμπανα και άλλα όργανα με σκοπό να δονήσουν το αιθερικό πεδίο.Αυτη η διαδηκασία τους έφερνε κοντύτερα στο Θείο κόσμο.Και εμείς στη σημερινή εποχή χειροκροτούμε όταν επιδοκιμάζουμε.

Αυτό λοιπόν που θέλω να πώ,είναι πως ο ήχος της κρούσης αρχικά,και της μουσικής αργότερα,βοηθάει την ψυχή μας να συντονιστεί με τον αιθέρα που μας περιβάλει.

Αν,φίλε μου,σου άρεσαν αυτά που σου έγραψα,γνωστοποίησε μου το για να βρώ περισσότερες πληροφορίες.

[Zadok the priestess]

Αν,φίλε μου,σου άρεσαν αυτά που σου έγραψα,γνωστοποίησε μου το για να βρώ περισσότερες πληροφορίες.

Ο φίλος 1900 έχει καιρό να μας επισκεφθεί, αλλά νομίζω ότι όλους μας ενδιαφέρουν και μας αρέσουν τα όσα μας γράφεις.

Θα αναμένουμε συνέχεια...

...κι ίσως ανοίξω κι εγώ τα "κιτάπια" μου περί μουσικής.

[Zadok the priestess]

Ας αναθερμάνουμε το ξεχασμένο αυτό θέμα...

Απόψε, παρακολούθησα μία πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση, για την οποία πληροφορήθηκα δυστυχώς κάπως αργά, ώστε να σας ενημερώσω έγκαιρα.

Μουσική βραδιά με θέμα τη θεραπευτική επίδραση της μουσικής

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2006


Μία πολύ ενδιαφέρουσα πολυδιάστατη εκδήλωση για τη θεραπευτική επίδραση της μουσικής στην ψυχική και σωματική υγεία, θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 31/1, στις 8:30 το βράδυ, στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου Φίλιππος Νάκας.

“Η μουσική ως φάρμακο: ο εγκέφαλος, το όνειρο, το ταξίδι, το παραμύθι” είναι το θέμα της διάλεξης του καρδιολόγου του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου και συνθέτη Θανάση Δρίτσα (MD, FESC) που θα υποστηριχθεί από πιανιστικές ερμηνείες.

Θα παρουσιαστούν:

α) η σονάτα Κ.448 για δύο πιάνα του Μότσαρτ από τις: Αλίκη Κόλια και Αγγέλικα Παπανικολάου

β) αυτοσχεδιασμός του Θανάση Δρίτσα στο πιάνο με παράλληλη προβολή φωτογραφιών

γ) ο κύκλος τραγουδιών του Θ. Δρίτσα «Τραγούδια για μεγάλα παιδιά» σε στίχους του Χρήστου Μπουλώτη, της Ελευθερίας Ζαμπετάκη- Δρίτσα και του ίδιου του συνθέτη. Τραγουδά ο ηθοποιός και καθηγητής θεατρικού παιχνιδιού Γιώργος Γαλάντης. Στο πιάνο συνοδεύει ο συνθέτης.



Είσοδος ελεύθερη

Ώρα: 20:30

Ωδείο Φίλιππος Νάκας: Ιπποκράτους 41, Αθήνα τηλ. 210-3634000

Αν μπορέσω, θα παραθέσω αποσπάσματα από την απομαγνητοφώνηση.