ΜΑΓΙΚΟΣ ΑΥΛΟΣ- ο μύθος, η φιλοσοφία και η διαχρονικότητα

Συντονιστές: Ramoglou, Ladyhawk, Zadok the priestess

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

ΜΑΓΙΚΟΣ ΑΥΛΟΣ- ο μύθος, η φιλοσοφία και η διαχρονικότητα

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Δευ Μάιος 23, 2005 11:51 pm

Αγαπητοί φίλοι,

το θέμα ανοίγεται με αφορμή το άρθρο: Ο Μαγικός Αυλός του Mozart.

Ο Μαγικός Αυλός είναι ένα παραμύθι και μία φιλοσοφία. Είναι μία ιστορία – περιπέτεια διάσωσης – με πολιτικές προεκτάσεις. Είναι ένα ψυχαγωγικό θέαμα και μία εισαγωγή στο Διαφωτισμό. Είναι, για να το δηλώσουμε απλά, ένα ατελείωτα συναρπαστικό έργο τέχνης.

Ο Μαγικός Αυλός παρασύρει το κοινό σε νοητικό και πνευματικό επίπεδο, μέσα από τις διδασκαλίες του Sarastro και τις δοκιμασίες του Tamino, αλλά επίσης και σε ένα συναισθηματικό επίπεδο μέσα από τους πόνους της αγάπης και τις παρ’ ολίγον αυτοκτονίες του Papageno και της Papagena.

Ο Μαγικός Αυλός είναι οικουμενικός και χωρίς ταξικούς περιορισμούς. Όλοι εκείνοι, οι οποίοι έλκονται από την έννοια της αδελφότητας είναι ευπρόσδεκτοι στα πλαίσια του έργου. Βαθιές πνευματικές και νοητικές αλήθειες διατίθενται στον κάθε έναν από εμάς, στον πιο απλό άνθρωπο, αρκεί να είμαστε έτοιμοι να επιστρατεύσουμε την υπομονή μας, την επιμονή μας και την πίστη μας.

Ο Μαγικός Αυλός είναι ένα έργο το οποίο περιλαμβάνει όλα τα βασικά μουσικά είδη της όπερας, τα οποία υπήρχαν την εποχή του Mozart. Ο Mozart αβίαστα συνδυάζει την coloratura της opera seria ως προς τη Βασίλισσα της Νύκτας, την απλή κομψότητα της opera buffa ως προς την Pamina και τον Tamino, απλά Γερμανικά τραγούδια ως προς τον Papageno, τις πνευματώδεις και αμφίσημες απαγγελίες του Sarastro και δε διστάζει να προσθέσει και ένα παλιό Γερμανικό chorale για να ολοκληρωθεί η «συνταγή».

Ο Μαγικός Αυλός έχει περιγραφεί από τον Jeremy Noble σαν μία όπερα με το «κεφάλι» της ψηλά στα σύννεφα και τα «πόδια» της φυτεμένα γερά στη γη. Ένα "pop" ψυχαγωγικό θέαμα, το οποίο γίνεται μεγαλειώδες. Ήταν μία όπερα προορισμένη να διασκεδάσει τα σαφώς μη-γαλαζοαίματα ακροατήρια στις πρώτες παρουσιάσεις της στο θέατρο, αλλά είχε επίσης έναν έντονο ηθικοπλαστικό σκοπό: να καλλιεργήσει, να εμπνεύσει και να διαφωτίσει.

Σα μέλος ενός σύγχρονου φιλοθεάμονος κοινού, μπορείτε να αντιμετωπίσετε την όπερα σαν ένα χαριτωμένο και καλαίσθητο ψυχαγωγικό θέαμα, ακριβώς όπως ο Papageno δέχεται τις απλές του απολαύσεις – ένα καλό γεύμα, αρκετό ποτό και μία αγαπημένη σύζυγο. Ούτε εκείνος και πολύ περισσότερο εσείς θα είστε καθόλου κακοί με μία τέτοια προσέγγιση.

Αν το προτιμάτε όμως, μπορείτε να βρείτε στο Μαγικό Αυλό το μήνυμα ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο μπορεί να φαίνονται, ότι μία εσωτερική πάλη συμβαίνει εντός μας και ότι τα τελετουργικά, η πίστη, η αγάπη, ο αγώνας για την αλήθεια, τη σοφία, τη φώτιση, η υποστήριξη των αμφίδρομα δεσμευμένων φίλων και το ξεπέρασμα του φόβου για το θάνατο, θα μας επιτρέψουν να επικρατήσουμε αυτής της εσωτερικής προσπάθειας.

Επισκεπτόμενοι το φωτισμένο κόσμο του Mozart μέσα από τα έργα του τα οποία ανήκουν στην Περίοδο του Διαφωτισμού, σα σημερινό ακροατήριο καλούμαστε να είμαστε ελεύθεροι θεατρίνοι, ικανοί να δημιουργήσουμε το δικό μας πεπρωμένο ακριβώς όπως οι χαρακτήρες της όπερας μπορούν να επηρεάζουν τις δικές τους ζωές.

Ο Μαγικός Αυλός ίσως δημιουργήθηκε με σκοπό να αποτελέσει ένα μουσικό τελετουργικό δια του οποίου οι μαγικές συνέπειες της μουσικής, της εξιστόρησης και της σκηνογραφίας συνδέουν τις δημιουργικές φαντασίες όλων όσων παρίστανται στο ακροατήριο με τον κόσμο της ιερότητας ή το ίδιο το θείο.

Ακριβώς όπως η 9η Συμφωνία του Beethoven είναι ένα μουσικό ταξείδι ή τελετουργικό, το οποίο καλεί τους ακροατές να σμίξουν με τη χαρούμενη αδελφότητα της ανθρωπότητας, έτσι και ο Μαγικός Αυλός είναι ένα μουσικό τελετουργικό, το πέρασμα του οποίου από το ακροατήριο μπορεί να του προκαλέσει …μεταβολές...
:wink:
Εικόνα
Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir
André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Τρί Μάιος 24, 2005 11:23 pm

Αγαπητή Zadok

Θα μπω στα βαθειά αργότερα, αλλά για να κάνω κι ένα καλό 'ποδαρικό' σε αυτό το θέμα που αφορά τον αγαπημένο μου από τους Μουσικούς Συνθέτες (εντάξει, είναι και ο Wagner :) ), θα πω ενα-δυο πραγματάκια.

Μέσα από τις δοκιμασίες, τις αντιθέσεις και τους δεσμούς του Taminο και της Pamina, όπως και του Papageno με την Papagena, ο υποψιασμένος θεατής/ακροατής θα μπορέσει, έστω και για λίγο, να 'κλέψει' μια εικόνα του αρχέτυπου του 'σταυρωτού γάμου' ή, αν θέλετε, της 'γαμήλιας τετράδας'.

Η Μεγαλειώδης παρουσίαση του Χυμικού Γάμου από τον Mozart, θα μπορούσε να κάνει ακόμη και τον Christian Rosenkreutz να αναθεωρήσει το ομώνυμο έργο του.

Triumph and joy, thou noble pair!
Ye have been strong in danger's lair.
By rites of Isis now may ye
Consecrate in the Temple be.
Εικόνα

kynikos
Δημοσιεύσεις: 188
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 9:04 pm
Τοποθεσία: Midgard

Δημοσίευσηαπό kynikos » Τετ Μάιος 25, 2005 1:12 am

Μοναδικό έργο!

Και το καταπληκτικό είναι πώς τα περνάει όλα με τόσο χιούμορ.
Εγω, όποτε το βλέπω δεν σκέφτομαι ούτε σύμβολα ούτε ανώτερα νοήματα ούτε τίποτα. Το διασκεδάζω σαν μια εξαιρετική++ κωμωδία.

Έτσι, πράγματι, είναι όλα τα κορυφαία έργα: Περναν το μήνυμα πριν το πάρεις χαμπάρι!

Όσο για αυτην την άρια της Βασίλισσας της Νύχτας - διπλό θαύμα - και που ο Mozart την επινόησε, και που υπάρχουν άτομα που μπορούν να την τραγουδήσουν.

=====

BTW, θεωρώ σχεδόν εξ ίσου αξιόλογη - αν και κάπως πιο Αριστοφάνεια - τη "Νυχτερίδα" (Fledermaus) του Strauss, (ο κύριος που για να πείσει τη γυναίκα του οτι ήταν τενορος, είχε κουρδίσει λάθος το πιάνο :lol: ) φοβερό σχόλιο για την ανθρώπινη αλαζονεία και κομπίνα!

=====

Έχετε γνώμη για την ταινία "Amadeus";

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Τετ Μάιος 25, 2005 2:33 am

Αγαπητέ μου Ding an Sich,

ποικίλες οι ερμηνείες κι εδώ θα προσπαθήσουμε να δούμε κάποιες από αυτές.

Όπως σωστά ανέφερες:
Σχεδόν καμμία άλλη όπερα, ή τουλάχιστον καμμία άλλη όπερα πέρα από τα πολύ-επίπεδα έργα του Richard Wagner, δεν είναι τόσο επιδεκτική σε αρκετές ερμηνείες όσο είναι Ο Μαγικός Αυλός.

Ο Ιταλός συγγραφέας Italo Calvino χρησιμοποίησε τον όρο «επιδεκτικά έργα» για να περιγράψει εκείνα τα έργα τέχνης, τα οποία επιδέχονται πολλών βάσιμων ερμηνειών, πολλών εμπειριών μεστών περιεχομένου.
Κατ’ αυτήν την έννοια, Ο Μαγικός Αυλός είναι τελείως επιδεκτικός.

Ο συγγραφέας Andrew Porter είπε για τον Αυλό:

«Το λιμπρέτο και η μουσική επένδυση περιλαμβάνουν αμφότερα περισσότερες 'πληροφορίες' από όσα κι αν ελπίζει να περιλάβει μία οποιαδήποτε παραγωγή όπερας.
Γι’ αυτό το λόγο μπορούμε (την όπερα αυτή) να την βλέπουμε ξανά και ξανά, ανακαλύπτοντας πάντα κάτι καινούργιο.
Κάθε παράσταση του λυρικού αυτού δράματος δεν μπορεί παρά να προσφέρει μερική δραματοποίηση των μυριάδων δυνατοτήτων της.»

Ή, όπως ο Stanley Sadie έχει πει:

«Ο Μαγικός Αυλός είναι ένα διασκεδαστικό, σαν παντομίμα παραμύθι για έναν πρίγκιπα, ο οποίος συνοδεύεται από έναν κωμικό δράχτη πουλιών, που βρίσκεται τελικά ενωμένος δια ενός ιδεατού γάμου με μία κοπελιά, η οποία μέχρι τότε βρισκόταν μέσα στην θλίψη.
Είναι επίσης, μία σοβαρή αλληγορία σχετικά με τη φύση του Ανθρώπου και την αναζήτηση της αρμονίας μέσα του.»


Φίλε kynikos,

αυτή ακριβώς είναι η μαγεία του έργου και γι' αυτό ακριβώς είναι αρχετυπικό, όπως μας λέει ο αγαπητός Ding an Sich.

Σε όλους έχει κάτι να πει: από την απλή διασκέδαση μέχρι την πιο βαθιά ανάλυση...

Μου φαίνεται ότι αυτή η αμφισημία είναι που λείπει (σχετικά) από τη "Νυχτερίδα" πέρα από τις μουσικολογικές διαφορές (πιο σύγχρονο έργο που ανήκει καθαρά στο είδος της οπερέττα).

Η άρια της Βασίλισσας της Νύχτας (η οποία την βραδυά της πρεμιέρας ερμηνεύτηκε από την αδελφή της γυναίκας του Mozart) είναι για ειδική φωνή σοπράνο κολορατούρα και παρά το γεγονός ότι σαν στυλ είναι ντεμοντέ, παραμένει ένα δημοφιλές και χαρακτηριστικά δύσκολο κομμάτι.

Τώρα σχετικά με το "Amadeus"...
Χμ... Είχα την τύχη να δω το αντίστοιχο θεατρικό έργο και θα πρέπει να έχουμε υπ' όψιν ότι υπήρχαν αρκετές διαφορές.
Αυτό σημαίνει ότι ο σκηνοθέτης ήθελε να δώσει συγκεκριμένη κατεύθυνση στην κινηματογραφική απόδοση (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό) κι έτσι, παρέλειψε κάποια βασικά σημεία της βιογραφίας.

Εικόνα

Κατά τα άλλα, ήταν πολύ καλό έργο που βοηθήθηκε αρκετά από τον ίδιο το Mozart, που "πρόσφερε" τζάμπα σάουντρακ, την πολύ καλή ερμηνεία της ορχήστρας του Αγ. Μαρτίνου των Αγρών με διευθυντή το Sir Neville Mariner και τις πολύ καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του (Murray Abraham, Tom Hulce).

Η επιτυχία του Milos Forman ήταν ότι κατάφερε να κάνει μία βιογραφία σαν αρχαιοελληνική τραγωδία.
Η ανάγκη για κάθαρση και η τελική λύτρωση (; ) του Σαλιέρι (ο εκπληκτικός Murray Abraham) έδωσαν τελείως άλλη χροιά...

Αν θέλετε να δείτε κάποια μουσικά στοιχεία, που υπάρχουν μπόλικα στο διαδίκτυο, ρίξτε μία ματιά εδώ.

Επίσης, ένα δειγματάκι από την άρια της Βασίλισσας της Νύκτας (όχι τέλειο φωνητικά :oops:) μπορείτε ν' ακούσετε κάνοντας κλικ εδώ_Εικόνα, με την προϋπόθεση ότι έχετε εγκατεστημένο πρόγραμμα που να παίζει αρχεία .ram, όπως το real player.
Τελευταία επεξεργασία από Zadok the priestess σε Παρ Μάιος 27, 2005 12:40 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Ramoglou
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1113
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 2:20 am
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ramoglou » Πέμ Μάιος 26, 2005 5:37 pm

Λίγα λόγια για τον Β. Α. Μότζαρτ

Ο Βόλφραγκ Αμαντέους Μότζαρτ γεννήθηκε στο Ζάλτσμπουργκ της Αυστρίας στις 27 Ιανουαρίου 1756.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του έγραψε
41 συμφωνίες,
15 λειτουργίες,
23 κοντσέρτα για πιάνο,
130 κοντσέρτα για άλλα όργανα,
23 όπερες,
και κάπου 500 άλλα μουσικά κομμάτια μαζί με κάποια τραγούδια.

Ήταν το έβδομο και τελευταίο παιδί του Λεοπόλδου και της Άννας Μότσαρτ και το όνομα του συνδέθηκε με την έννοια «παιδί θαύμα». Από τα επτά παιδιά της οικογένειας επέζησαν μόνο ο Βόλφραγκ Αμαντέους και η αδελφή του Μαρία Άννα ή Ναννέρλ, μια ειλικρινής φιλία χωρίς σκιά ζήλιας, ένωσε τα δύο αδέλφια από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής τους και διατηρήθηκε ως το τέλος.
Ο πατέρας του ήταν Βαυαρός συνθέτης και βιολιστής, μουσικός της Αυλής του Πρίγκιπα - Αρχιεπισκόπου Σιγισμούνδου Γ' Φον Σράττενμπαχ του Ζάλτσμπουργκ (Το Ζάλτσμπουργκ είναι στα σύνορα της Βαυαρίας).

Τη μουσική εκπαίδευση των δύο παιδιών, ανέλαβε ο ίδιος ο πατέρας τους, ο οποίος αναγνώρισε αμέσως στο γιο του την πρώιμη μουσική μεγαλοφυΐα του. Δίδαξε στον Βόλφγκανγκ Αμαντέους εκκλησιαστικό όργανο και βιολί και στη Ναννέρλ τσέμπαλο και τραγούδι. Στα τρία του χρόνια ο μικρός τραγουδούσε τις μελωδίες που άκουγε από τον πατέρα του και στα τέσσερα τις επαναλάμβανε στο πιάνο. Στα πέντε του χρόνια έμαθε να αυτοσχεδιάζει στο πιάνο και να παίζει βιολί. Στα έξι του συνθέτει το πρώτο μινουέττο και στα δώδεκα την πρώτη όπερα.

Η αδελφή του, μεγαλύτερή του κατά πέντε χρόνια, ήταν επίσης περίφημη πιανίστα και έγραψε για αυτόν: «Μόλις άρχισε να αφοσιώνεται στη μουσική, όλες του οι αισθήσεις σαν να νεκρώθηκαν για κάθε άλλη δραστηριότητα. Ακόμα και τα παιχνίδια, για να του τραβήξουν το ενδιαφέρον, έπρεπε να συνοδεύονται με μουσική. Όταν οι δυο μας, για να διασκεδάσουμε, μεταφέραμε τα παιγνίδια μας από το ένα δωμάτιο στο άλλο, εκείνος που πήγαινε με άδεια χέρια, έπρεπε να τραγουδήσει ή να παίξει ένα εμβατήριο στο βιολί».

Αυτή την κλίση στη μουσική, του Αμαντέους και της Μαρίας-Άννας την εκμεταλλεύεται ο πατέρας τους και τους οδηγεί στις μεγαλύτερες αυλές της Ευρώπης όπου και γίνονται δεκτοί με μεγάλο ενθουσιασμό.
Ο Πρίγκιπας – Αρχιεπίσκοπος Σράττενμπαχ του Ζάλτσμπουργκ αναγνώρισε την αξία του Αμαντέους και τον βοήθησε σημαντικά (το σπίτι το οποίο του παρεχώρησε στο Ζάλτσμπουργκ είναι εκπληκτικό). Όμως δεν είχε τις ίδιες σχέσεις και με τον επόμενο Πρίγκιπα - Αρχιεπίσκοπο, τον Ιερώνυμο Φον Κολλορντέο, έναν άκαμπτο, αυστηρό και υπεροπτικό άνθρωπο με τον οποίο είχε πολλές προστριβές.

Όταν ξεκίνησε η πρώτη περιοδεία, ο Βόλφγκανγκ ήταν έξι ετών και η αδελφή του έντεκα. Πήγαν πρώτα στο Μόναχο και μετά στη Βιέννη, όπου έπαιξαν μπροστά στην αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία με μεγάλη επιτυχία.

Κατόπιν εμφανίστηκαν διαδοχικά στο Μόναχο, το Άουγκσμπουργκ, τη Χαϊδελβέργη, τη Φραγκφούρτη και σε άλλες πόλεις για να καταλήξουν στο Παρίσι, όπου παίζουν στις Βερσαλλίες, αλλά και σε συναυλίες ελεύθερες για το κοινό, αποσπώντας το γενικό θαυμασμό.

Συνεχίζουν τις γεμάτες επιτυχία εμφανίσεις στο Λονδίνο παίζοντας μπροστά στο βασιλιά Γεώργιο Γ'. Ο Λεοπόλδος γράφει για τα παιδιά του σε ένα γράμμα: «Σε όλες τις Αυλές έγιναν δεκτοί με εξαιρετική ευγένεια. Αλλά η υποδοχή στο παλάτι του Λονδίνου ξεπερνά κάθε προηγούμενο». Στο Λονδίνο ο Μότσαρτ συνέθεσε τις πρώτες μικρές συμφωνίες του και έξι σονάτες για βιολί.


Στο Λονδίνο γνωρίζεται με το μικρότερο γιο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τον Γιόχαν Κρίστιαν Μπαχ και γίνονται φίλοι παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας. Σημαντική επίδραση αυτή την εποχή ασκούν στο έργο του οι ακροάσεις στο Λονδίνο των εκτελέσεων των ορατόριων του Χαίντελ και των έργων του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.

Στα τέλη του 1769 πραγματοποιεί το πρώτο από τα τέσσερα ταξίδια του στην Ιταλία. Κατά τη δεκαπεντάμηνη περιοδεία του στα κυριότερα μουσικά κέντρα της χώρας συναντήθηκε με διάσημους συνθέτες και τραγουδιστές της εποχής και γνώρισε την ιταλική παράδοση σε μια περίοδο αποφασιστική για την παραπέρα εξέλιξή του. Καρπός αυτού του ταξιδιού ήταν το πρώτο του κουαρτέτο για έγχορδα, η όπερα «Μιθριδάτης, βασιλιάς του Πόντου» και άλλα έργα.

Στα εικοσιένα του χρόνια - στο Μανχάιμ - γνώρισε και ερωτεύθηκε την Αλόισια
Βέμπερ, μια νεαρή τραγουδίστρια για την οποία ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει κάθε άλλο σχέδιο και να την ακολουθήσει. Η αποφασιστική επέμβαση του πατέρα του τον ανάγκασε να συνεχίσει το προγραμματισμένο ταξίδι του για το Παρίσι.

Μετά από την οριστική ρήξη με τον Κολλορντέο φεύγει από το Ζάλτσμπουργκ και εγκαθίσταται στη Βιέννη. Εικοσιπέντε ετών παντρεύεται την αδελφή της Αλόισια, Κονστάνς. Έλεγε ότι η γυναίκα του δεν ήταν έξυπνη, αλλά είχε κοινή λογική και την ευγενικότερη καρδιά του κόσμου. Απέκτησαν έξι παιδιά, από τα οποία έζησαν τα δύο.

Στη Βιέννη γνωρίστηκε και απέκτησε προσωπική σχέση με τον Χάυντν. Ο Μότσαρτ ήταν είκοσι τέσσερα χρόνια νεότερος από τον Χάυντν και έτρεφε γι΄ αυτόν βαθύ σεβασμό. Τον αποκαλούσε «πατέρα της συμφωνίας και του κουαρτέτου» και του αφιέρωσε έξι δικά του κουαρτέτα.

Η φιλία τους και ο θαυμασμός του ενός για τον άλλο, είχαν σαν αποτέλεσμα μια αλληλεπίδραση, κυρίως σε ό,τι αφορά τα κουαρτέτα εγχόρδων, τόσο δημιουργική, ώστε να χαρακτηρίζεται από τις πιο εντυπωσιακές στην ιστορία της μουσικής. Ο Χάυντν σε ένα γράμμα στο Λεοπόλδο Μότσαρτ γράφει: «Σαν έντιμος άνθρωπος μπορώ να σας διαβεβαιώσω ενώπιον του Θεού, πως ο γιος σας, από ό,τι ξέρω, είναι ο μεγαλύτερος συνθέτης της εποχής μας».

Τόσο ο Μότσαρτ όσο και ο Χάυντν ανήκαν σε Τεκτονικές Στοές. Το ίδιο και ο διάσημος γιατρός Φραντς Άντον Μέσμερ, στον οποίο αποδίδεται η ανακάλυψη του ενεργειακού ρευστού και στο σπίτι του οποίου παρουσίασε ο Βόλφγκανγκ σε ηλικία 13 ετών για πρώτη φορά την όπερα Bastien und Bastienne, έργο με εσωτερικά στοιχεία, προάγγελο του «Μαγικού Αυλού».

Υπάρχουν μελετητές που δεν καταλαβαίνουν καθόλου το έργο αυτό (το μαγικό αυλό) και το θεωρούν ένα παράξενο μίγμα από τραγικά, κωμικά και φιλοσοφικά στοιχεία.
Ο ίδιος ο Μότσαρτ έλεγε ότι δεν επρόκειτο να εξηγήσει στους αδαείς το συμβολικό του περιεχόμενο.

Ο Γκαίτε, που είχε ασχοληθεί και αυτός με τον εσωτερισμό, έγραψε για το Μαγικό Αυλό: "Αρκεί να ικανοποιηθεί το κοινό με το θέμα του έργου. Από τους μυημένους δεν θα διαφύγει το υψηλό του νόημα".

Την εποχή κατά την οποία ο Μότσαρτ πήγε στη Βιέννη ανθούσε ο Τεκτονισμός και πολλοί ευγενείς και μεγαλοαστοί ήταν μέλη σε διάφορες Στοές. Τότε ήταν πιο έντονος ο εσωτερικός του χαρακτήρας και όχι ο κοινωνικοπολιτικός.

Η αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία ήταν αντίθετη στον Τεκτονισμό, ενώ ο γιος της Ιωσήφ 2ος έδειξε ενδιαφέρον για αυτόν και συνετέλεσε στην εξάπλωσή του. Αργότερα όμως, υπό την πίεση της εκκλησίας, πήρε αυστηρά μέτρα για τις στοές και τις περιόρισε - στη Βιέννη - από οκτώ σε τρεις.

Ο Μότσαρτ έγινε μέλος της Τεκτονικής Στοάς zur Wohltdtigkeit (της Ευσπλαχνίας) στη Βιέννη το 1784 και ένα χρόνο αργότερα απέκτησε τον βαθμό του Δασκάλου Τέκτονα. Παρέμεινε στον Τεκτονισμό μέχρι το τέλος της ζωής του.


Ήταν τριάντα πέντε ετών όταν δέχτηκε από έναν άγνωστο την παραγγελία για το Ρέκβιεμ. Ήταν ήδη άρρωστος και όταν το έγραφε κατεχόταν από την ιδέα ότι επρόκειτο για τη δική του νεκρώσιμη ακολουθία.

Πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 1791 στη Βιέννη και θάφτηκε σε έναν από τους ομαδικούς τάφους για τους φτωχούς.
Εικόνα

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Παρ Μάιος 27, 2005 12:07 am

Φίλτατε Ramoglou,

ευχαριστούμε για τα βιογραφικά στοιχεία του Βόλφγκανγκ. :D

Κάποια από αυτά αναφέρονται στο άρθρο της κεντρικής μας σελίδας, αλλά ποτέ δεν είναι κακό να επαναλαμβάνουμε τουλάχιστον τα πιο βασικά και να μαθαίνουμε κι άλλα...

Ο αυλός λοιπόν, είναι μαγικός...

Άρα ο ήχος είναι το στοιχείο το οποίο πρέπει να μας ...παρασύρει...

Έτσι, η μουσική του έργου περιβάλλει το μύθο, αλλά ταυτόχρονα "πρωταγωνιστεί" σ' αυτόν !! 8)

Η μουσική επένδυση περιλαμβάνει ένα θεσπέσιο μίγμα από λαϊκές μελωδίες – lied – και άριες της opera seria, από χαρακτηριστικά τραγούδια της παρέας, που θα μπορούσε ο καθένας να σφυρίζει στον δρόμο και τις πιο επιβλητικές προκλήσεις για σοπράνο κολορατούρα.

Μια βραδυά στην όπερα παρακολουθώντας ένα τέτοιο έργο αποφέρει ένα μεγαλειώδη συνδυασμό εμπειριών, από παρωδία και τελετουργία, έως bel canto και opera buffa.


Τί άλλο θεωρείτε σημαντικό εκτός της μουσικής :?:
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

kynikos
Δημοσιεύσεις: 188
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 9:04 pm
Τοποθεσία: Midgard

Δημοσίευσηαπό kynikos » Σάβ Μάιος 28, 2005 6:02 pm

Zadok,

Re: Fledermaus

Πάντα στις φάρσες έβλεπα βαθύτερο εσωτερικό νόημα!
Άλλο νομίζει οτι συμβαίνει ο πρωταγωνιστής, άλλο νομίζει οτι συμβαίνει ο ανταγωνιστής, και άλλο - πάντα - αυτό πυ συμβαίνει στην πραγματικότητα! :)

Το οποίο, βέβαια, μόνο το ακροατήριο (απο την θέση του ουδέτερου παρατηρητή), μπορεί να το καταλάβει και να το εκτιμήσει σωστά. Και για αυτό και ξεκαρδίζεται στα γέλια.

Μας θυμίζει αυτό τίποτα; Την ζωή, ας πούμε;

=====

Κατα τα άλλα τα μουσικά μου γούστα, χαίρομαι να σας πώ, είναι εντελώς βλάχικα. Τρελαίνομαι για κολορατούρα, Rossini ας πούμε, πράγμα που θλίβει τον άνθρωπο που μου πρωτογνώρισε την όπερα (στο πυθάρι δεν είχαμε...). Κατα τα άλλα μου αρέσει Mozart, Verdi, erm, Verdi, Mozart, Verdi... άντε και η Norma της Κάλλας, και γενικά οι λυρικές.

Ο Wagner ήταν σαδιστής, έγραψε μίαν ώρα καλή μουσική, όλη κι όλη, αλλά σε αναγκάζει να κάθεσε να τον ακούς επί 15 ώρες για να ακούσεις 15 λεπτά της προκοπής 8) :lol: (Είπαμε, εντελώς βλάχικα)

=====

Μου άρεσε που περιέγραψες το Amadeus σαν "Ελληνική τραγωδία". Πράγματι είχε μια τέτοια διάσταση η ιστορία, και το έργο την έδειξε αρκετά καλά.

Περιμένω ανυπόμονα να ακούσω και άλλα για την ανάλυση της καθ' αυτώ ιστορίας του Αυλού.

Ποιός είναι ο κυνηγός που πιάνει τα πουλιά;

k

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Σάβ Μάιος 28, 2005 8:26 pm

kynikos έγραψε:Zadok,

Re: Fledermaus

Πάντα στις φάρσες έβλεπα βαθύτερο εσωτερικό νόημα!
Άλλο νομίζει οτι συμβαίνει ο πρωταγωνιστής, άλλο νομίζει οτι συμβαίνει ο ανταγωνιστής, και άλλο - πάντα - αυτό πυ συμβαίνει στην πραγματικότητα! :)

Το οποίο, βέβαια, μόνο το ακροατήριο (απο την θέση του ουδέτερου παρατηρητή), μπορεί να το καταλάβει και να το εκτιμήσει σωστά. Και για αυτό και ξεκαρδίζεται στα γέλια.

Μας θυμίζει αυτό τίποτα; Την ζωή, ας πούμε;


Αγαπητέ μου, νομίζω ότι δε με κατάλαβες.

Δεν υπονοώ ότι η Νυχτερίδα δεν έχει νόημα.

Εννοώ ότι δεν προσφέρει την ποικιλία των νοημάτων που προσφέρει ο Αυλός, ο οποίος στην ίδια σκηνή του έργου μπορεί να παρουσιάζει ερμηνείες σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο (εις τη ν) επίπεδο ανάλογα με το τί αντιλαμβάνεται ο θεατής...

Μου θυμίζει λίγο τα κόμικς του Αστερίξ...

Πάντα υπάρχει κάτι στην εικονογράφηση (κάποια λεπτομέρεια) που δεν έχεις προσέξει κι έτσι, έχει πάντα ενδιαφέρον όταν τα ξανα διαβάζεις.
:D


Κατα τα άλλα τα μουσικά μου γούστα, χαίρομαι να σας πώ, είναι εντελώς βλάχικα. Τρελαίνομαι για κολορατούρα, Rossini ας πούμε, πράγμα που θλίβει τον άνθρωπο που μου πρωτογνώρισε την όπερα (στο πυθάρι δεν είχαμε...). Κατα τα άλλα μου αρέσει Mozart, Verdi, erm, Verdi, Mozart, Verdi... άντε και η Norma της Κάλλας, και γενικά οι λυρικές.

Ο Wagner ήταν σαδιστής, έγραψε μίαν ώρα καλή μουσική, όλη κι όλη, αλλά σε αναγκάζει να κάθεσε να τον ακούς επί 15 ώρες για να ακούσεις 15 λεπτά της προκοπής 8) :lol: (Είπαμε, εντελώς βλάχικα)


Κατάλαβα!!

Να σου εκμυστηρευτώ ( :o ) λοιπόν επί τη ευκαιρία, ότι μετά από χρόνια σπουδών επί των μουσικών, το όνειρό μου είναι να ολοκληρώσω μία μελέτη επί της εξέλιξης της ανθρώπινης σκέψης και ψυχοσύνθεσης σε συνάρτηση με τα είδη της μουσικής και εν γένει των μουσικών επιλογών και ακουσμάτων.

Ποιός είναι ο κυνηγός που πιάνει τα πουλιά;


Τον κυνηγό τον αναφέρω εγώ ως "δράχτη" διότι είναι χαρακτηριστικό του ότι δεν σκοτώνει τα πουλιά, αλλά απλά τα φυλακίζει.

Τώρα, δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω τί εννοείς ακριβώς με το ερώτημα:
"Ποιός είναι;"

Αν εννοείς ποιός ρόλος είναι ο κυνηγός, είναι ο Παπαγκένο.

======

Για να προωθήσουμε λίγο περισσότερο την παρούσα ανάλυσή μας, θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η Φιλοσοφία του Διαφωτισμού έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του Μαγικού Αυλού.

Ο Μαγικός Αυλός συχνά υποστηρίζεται ότι είναι μία αλληγορία για την κοινωνική δικαιοσύνη και την ελευθερία της πίστεως.
Οι ιδέες, τα ιδανικά των φιλοσόφων του Διαφωτισμού και οι ελπίδες της Γαλλικής Επανάστασης μέσα από αυτόν παίρνουν θεατρική μορφή.
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

kynikos
Δημοσιεύσεις: 188
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 9:04 pm
Τοποθεσία: Midgard

Δημοσίευσηαπό kynikos » Σάβ Μάιος 28, 2005 9:01 pm

Zadok έγραψε:Κατάλαβα!!

Για αυτό το είπα, για να καταλάβεις!
Χαίρομαι που έπιασε. Δεν με ξάφνιασε η "σπουδή" σου για τον συσχετισμό μουσικού γούστου και ψυχοσύνθεσης...

(Αν σου πώ οτι μου αρέσουν και τα Ποντιακά, βοηθάει;; :) )

Τον κυνηγό τον αναφέρω εγώ ως "δράχτη" διότι είναι χαρακτηριστικό του ότι δεν σκοτώνει τα πουλιά, αλλά απλά τα φυλακίζει.

Τώρα, δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω τί εννοείς ακριβώς με το ερώτημα:
"Ποιός είναι;"

Αν εννοείς ποιός ρόλος είναι ο κυνηγός, είναι ο Παπαγκένο.

Φυσικά δεν εννοώ, ποιός είναι ο ρόλος, με βρήκες μικρό και με δουλεύεις, μου φαίνεται...

Εννοώ τί ρόλο πάιζει! Ποίος είναι ο συμβολισμός, κατα τη γνώμη σου!

Φιλικά

k

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Σάβ Μάιος 28, 2005 9:58 pm

kynikos έγραψε:(Αν σου πώ οτι μου αρέσουν και τα Ποντιακά, βοηθάει;; :) )


Όλα παίζουν ρόλο... :)

Φυσικά δεν εννοώ, ποιός είναι ο ρόλος, με βρήκες μικρό και με δουλεύεις, μου φαίνεται...

Εννοώ τί ρόλο πάιζει! Ποίος είναι ο συμβολισμός, κατα τη γνώμη σου!


Χμ... Sorry αλλά δεν κατάλαβα (πραγματικά) το ερώτημα, ίσως γιατί θεώρησα αυτονόητο ότι έχεις διαβάσει το άρθρο της κεντρικής σελίδας, όπου έχω καταγράψει τους πιο σημαντικούς συμβολισμούς και κατά την άποψή μου.

Περισσότερα για τον Παπαγκένο νομίζω θα βρεις στο τέταρτο μέρος, εκείνο με τον Αλχημικό συμβολισαμό.

========

Ο Μαγικός Αυλός έχει και έντονο πολιτικό συμβολισμό και συχνά χαρακτηρίζεται ως "φιλιππικός".

Κάποιοι αμφισβητούν το ότι οι χαρακτήρες του Μαγικού Αυλού είναι μυθολογικές αποδόσεις σημαντικών δημόσιων προσώπων των ημερών του Mozart.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η Βασίλισσα της Νύκτας είναι η Μαρία Θηρεσία, η οποία αντιπροσωπεύει το συντηρητισμό, την καταπίεση και τη φιλοδοξία για απόλυτη εξουσία.

Ο Sarastro είναι ο Ignaz von Born, ο επικεφαλής της πιο διαπρεπούς Τεκτονικής Στοάς στη Βιέννη.

Ο Monostatos είναι η Καθολική εκκλησία, ή ίσως ακόμη πιο συγκεκριμένα οι μαυροφορεμένοι ιερείς του Ιησουΐτικου Τάγματος.

Ο Tamino είναι ρόλος μοντέλο για το Λεοπόλδο II, ο οποίος μόλις είχε ανέλθει στον θρόνο ως Αυτοκράτορας της Αυστρίας, ή τον Φραγκίσκο II, το γιο του Λεοπόλδου, ο οποίος ήταν άνθρωπος ακόμη πιο συντηρητικών πεποιθήσεων από το Λεοπόλδο και εθεωρείτο (από τους προοδευτικούς) ότι χρειαζόταν ακόμη περισσότερη «παιδεία».

Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή της όπερας, εάν οι ηγέτες μας, σαν τον Tamino, είναι ενάρετοι και δίκαιοι, τότε η γη θα είναι σαν παράδεισος.
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Τρί Οκτ 18, 2005 12:37 am

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών θα παρουσιάσει την όπερα Ο Μαγικός Αυλός από τις 7-28 Δεκεμβρίου 2005 με δυο εξαιρετικούς καλλιτέχνες που ξεχωρίζουν, την Elizabeth Vidal ως Βασίλισσα της Νύχτας και τον Johannes Mannov στον ρόλο του Παπαγκένο.

Διεύθυνση ορχήστρας: Sir Neville Mariner :!: :!:
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Τετ Δεκ 07, 2005 4:49 pm

Ο «Μαγικός Αυλός» με σερ Νέβιλ Μάρινερ στο πόντιουμ

«Aισθανόμαστε σαν να είμαστε σε ένα πάρτι!». Mε αυτά τα λόγια περιέγραψε τις τελευταίες ώρες προβών λίγο πριν από την πρεμιέρα του «Mαγικού Aυλού» ο σερ Nέβιλ Mάρινερ, χθες σε συνέντευξη Tύπου. O διάσημος Bρετανός μαέστρος θα διευθύνει τις έξι από τις είκοσι (!) παραστάσεις της όπερας του Mότσαρτ που θα παρουσιαστεί από τις 7 έως τις 28 του μήνα στο Mέγαρο Mουσικής. Συντελεστές ένα διεθνές επιτελείο γνωστών καλλιτεχνών, οι οποίοι θα ζωντανέψουν τους ήρωες του «Mαγικού Aυλού» για μικρούς και μεγάλους, αφού πέντε από τις παραστάσεις (στις οποίες θα συμμετέχουν Eλληνες τραγουδιστές) είναι ειδικά διασκευασμένες για παιδιά.

«O «Mαγικός Aυλός» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πολύ καλό μιούζικαλ! H ιδέα του έργου βασίζεται στη σκέψη ότι κάποια μέρα η δικαιοσύνη θα θριαμβεύσει...», ανέφερε μεταξύ άλλων, ο σκηνοθέτης της παράστασης Mίχαελ Xάμπε, γνωστός ήδη στο αθηναϊκό κοινό από το ανέβασμα της όπερας του Pίχαρντ Στράους «H γυναίκα δίχως σκιά» το 2003 στο Mέγαρο. «Δεν υπάρχει μουσικό έργο για το οποίο να έχουν γραφτεί τόσα πολλά», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Mίχαελ Xάμπε ο οποίος μίλησε αναλυτικά για την υπόθεση του «Mαγικού Aυλού» και τις διαφορετικές ερμηνείες που έχουν κατά καιρούς δώσει οι μελετητές του Mότσαρτ. «Για πρώτη φορά ο αριθμός των παραστάσεων είναι σημαντικός. Πρόκειται για ένα σημαντικό πείραμα» επισήμανε από την πλευρά του ο Nίκος Tσούχλος, υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού του Mεγάρου Mουσικής.

Πλοκή

H δίπρακτη όπερα «Mαγικός Aυλός» σε λιμπρέτο του Eμάνουελ Σικανέντερ, από το πρώτο της ανέβασμα στις 30 Σεπτεμβρίου 1791, στο Theater auf der Wieden στη Bιέννη, γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έκτοτε δεν έπαψε να γοητεύει τα παιδιά και να συγκινεί τους μεγάλους. Tο θέμα της είναι σχετικό με την αναζήτηση της ανέφελης αγάπης και την κατάκτηση τριών θεμελιωδών αρετών του τεκτονισμού: της δύναμης, της ομορφιάς και της σοφίας. H ενδιαφέρουσα πλοκή, το διφορούμενο των χαρακτήρων και φυσικά η μουσική με την ποικιλία του ύφους της -από το λαϊκό λιντ μέχρι τη σοβαρή όπερα και τις, από την παραδοσιακή μουσική, εμπνευσμένες μορφές- εξηγούν τον ιδιαίτερα δημοφιλή χαρακτήρα του έργου. O μύθος πηγάζει από την αιώνια σύγκρουση του καλού με το κακό που προσωποποιούνται στους χαρακτήρες του αρχιερέα Zαράστρο και της Bασίλισσας της Nύχτας.

Συντελεστές

Tο εντυπωσιακό σκηνικό υπογράφει ο Xανς Σάβερνοχ, τα κοστούμια ο Mάρτιν Pούπρεχτ και τους φωτισμούς ο Xανς Tαιλστέντε. Tους ρόλους ερμηνεύουν οι Pάινερ Tροστ, Σουν Γέριλ, Pάχελ Xάρνις, Σίμονα Xάουντα-Σατουρόβα, Γιαν-Γκουάνγκ Kουί, Eλιζαμπέτ Bιντάλ, Γιοχάνες Mάνοβ, Tάσης Xριστογιαννόπουλος, Kλάουντια Pόρμπαχ, Σιρανούς Tσαλικιάν, Pάινχαρντ Xάγκεν, Xέλμουτ Πάμπουχ, Bόλφγκανγκ Σαίνε κ. ά. Eναλλάξ με τον σερ Nέβιλ Mάρινερ θα διευθύνει ο Bασίλης Xριστόπουλος. Oι παραστάσεις για παιδιά θα δοθούν στις 8, 10, 15, 23 και 26 του μήνα στις 5 μ. μ..
Χορωδία: Fons Musicalis.

Πληροφορίες: www.megaron.gr
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Παρ Δεκ 09, 2005 4:50 am

Τα μυστήρια του «Μαγικού Αυλού»

Το αρχαιοελληνικό και αιγυπτιακό υπόβαθρο της όπερας του Μότσαρτ

Εικόνα

Σχέδιο του Σίνκελ για την παράσταση του «Μαγικού Αυλού» στο Βερολίνο το 1816

όπερα
Ο Παπαγκένο Ερμής
Το μυστηριακό υπόβαθρο του αριστουργήματος του Μότσαρτ όπως παρουσιάζεται σε μια νέα μελέτη

ΓΙΑΝΝΗΣ M. ΜΙΧΑΗΛ

Εικόνα

Ο Μαγικός Αυλός αποτελεί την πιο πολυπαιγμένη και πιο πολυαγαπημένη όπερα. Συνάμα το αριστούργημα του Μότσαρτ, χάρη στη δραματουργική πολυπλοκότητα και τη μουσική πολυφωνία, παραμένει ένα αίνιγμα, το οποίο καλείται να λύνει κάθε φορά ο θεατής, ο ακροατής και κυρίως ο σκηνοθέτης και ο σκηνογράφος. Μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη βιεννέζικη πρεμιέρα, ο τεράστιος Γκαίτε εντυπωσιάστηκε τόσο βαθιά ώστε διαβλέποντας ότι το λιμπρέτο του Εμάνουελ Σίκανεντερ δεν αξιοποιούσε ισοδυνάμως τη μεγαλοφυή μουσική του Μότσαρτ, άρχισε και ξανάρχισε μερικές φορές να συγγράφει τη συνέχεια του λιμπρέτου «Ο Μαγικός Αυλός, δεύτερο μέρος».

Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια νέα ερμηνευτική προσέγγιση στον λόγο και στον ήχο της όπερας. Ο καθηγητής Ασμαν (γεν. 1938) δίδαξε Αιγυπτιολογία για 31 χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, ενώ παράλληλα διενεργεί ανασκαφές στο Λούξορ της Ανω Αιγύπτου. Επομένως νομιμοποιείται απολύτως να αναλύσει το λιμπρέτο, με γνώμονα τις αρχαιο-αιγυπτιακές του εμπειρίες. Και όχι μόνο. Αποδεικνύεται συγχρόνως λίαν εγκρατής μουσικολόγος. Διαθέτοντας λοιπόν αυτά τα προσόντα, αλλά και τη βαριά πανοπλία της γερμανικής φιλοσοφίας, παρουσιάζει μια αριστοτεχνική ανάλυση του Μαγικού Αυλού, με αυστηρή ακαδημαϊκή πληρότητα: οι 299 σελίδες του κειμένου συμπληρώνονται με 543 σημειώσεις, που χρησιμοποιούν 266 βιβλιογραφικές πηγές, με εκτεταμένα ευρετήρια ονομάτων, τύπων, όρων, εικόνων και μουσικών έργων. H κάθε πράξη και η κάθε σκηνή της όπερας ανατέμνεται με εντυπωσιακή ακρίβεια, αφενός μεν όσον αφορά το κείμενο, αφετέρου δε στα μέτρα της παρτιτούρας, πολλά από τα οποία παρατίθενται με τα λόγια τους στο κείμενο.

Οι Ελεύθεροι Τέκτονες

Εικόνα
(clickable)

Ακουαρέλες των Γιόζεφ και Πέτερ Σάφερ για τον «Μαγικό Αυλό» (1793)

Ο συγγραφέας επισημαίνει τις πολυποίκιλες επιδράσεις που έχει δεχθεί Ο Μαγικός Αυλός από τα φαραωνικά στοιχεία και μυστήρια, όπως αυτά ερμηνεύονται από τους Ελεύθερους Τέκτονες στη Βιέννη του 19ου αιώνα. Αναμφισβήτητα, κάθε αναφορά στον Μαγικό Αυλό μάς θυμίζει μυστηριώδη μνημεία στον Νείλο. Ο κάθε σκηνογράφος της όπερας θα δημιουργήσει μια «αιγυπτιακή» ατμόσφαιρα με ακατανόητα ιερογλυφικά, ογκώδη αρχιτεκτονικά μνημεία, φαντασμαγορική βλάστηση με παπύρους ή σφίγγες, λες και πρόκειται για μια σκηνογραφία της Αΐντας. Οι σκηνογράφοι κατά κανόνα ακολουθούν πιστά τον μεγαλοπρεπή «αιγυπτιασμό» των σκηνογραφικών προτάσεων του κορυφαίου αρχιτέκτονα του κλασικισμού Φρίντριχ Σίνκελ (Βερολίνο 1816).

Ο διαπρεπής αιγυπτιολόγος Ασμαν αποστασιοποιείται ρητά. Ο Μαγικός Αυλός δεν συνδέεται με τον αιγυπτιακό χώρο και τον χρόνο, αλλά με την πνευματική ανάταση και με άυλες αξίες, όπως τα μυστήρια της Ισιδος, που παραπέμπουν σε έναν ουτοπικό κόσμο. Και εδώ αναβλύζει το ερώτημα: σε ποιους απευθύνονταν ο Σίκανεντερ και ο Μότσαρτ; Στους θαμώνες του βιεννέζικου λαϊκού θεάτρου ή στους μύστες της λυρικής τέχνης; Ασφαλώς και στους δύο, εφόσον η μεγαλοφυΐα ενός Μότσαρτ αγγίζει και τους δύο. Επομένως στον Μαγικό Αυλό δεν βρισκόμαστε ούτε στην αρχαία ούτε στη σύγχρονη Αίγυπτο, αλλά σε ένα παλάτι, κάπου σε έναν απροσδιόριστο, απόμακρο τόπο. Ανάλογα φανταστικός πρέπει να εννοείται και ο χρόνος. H όπερα εκτυλίσσεται σε κάποιον μεταβατικό χρόνο, όταν οι μύστες και οι φιλόσοφοι κατέχουν για ένα διάστημα τη δύναμη και την κυριαρχία. Χαρακτηριστικό των παραπομπών σε μιαν άχρονη και ουτοπική Αίγυπτο είναι ότι έξι ημέρες πριν από την πρεμιέρα στη Βιέννη, μια εφημερίδα του μακρινού Αμβούργου ανήγγειλε μια νέα όπερα του Μότσαρτ, με τίτλο «Τα αιγυπτιακά μυστικά».

Τον 18ο αιώνα, τα ιερογλυφικά ειδικότερα και ο αιγυπτιακός ρομαντισμός γενικότερα αποτελούν προσφιλή προσανατολισμό του βιεννέζικου μασονισμού, στον οποίο είχε εγκύψει ο συνθέτης. Σκεφτόταν μάλιστα να ιδρύσει μια νέα στοά, «το σπήλαιο». Ο Μότσαρτ κατά συνέπεια φιλοδοξούσε να φέρει στη σκηνή μια μασονικά αναγεννημένη «μικρή Αίγυπτο», με όλα τα σχετικά σύμβολα. Γενικότερα οι Μασόνοι, τότε, θεωρούσαν τα παλιά μυστήρια των Αιγυπτίων, των Ελλήνων και των Ρωμαίων ως έναν χρυσό αιώνα, σε αντίθεση με την παρακμιακή, όπως φοβούνταν, εποχή του 18ου αιώνα. Ο Μαγικός Αυλός απευθύνεται όμως στο κοινό, οπότε δεν πρόκειται για εσωστρεφή ελευθεροτεκτονική τελετή αλλά για εξωστρεφές έργο.

Τα Ελευσίνια Μυστήρια

Αν οι φλωρεντινές ακαδημίες του 16ου αιώνα σκόπευαν στην αττική τραγωδία, Ο Μαγικός Αυλός φιλοδοξεί να αναβιώσει τα αρχαιοελληνικά μυστήρια. Σε αυτή τη μυστηριακή αναζήτηση, μίτος της Αριάδνης παραμένει, και τότε και σήμερα, η αξεπέραστη αρχαιοελληνική γραμματεία. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο τη χειρίζεται ο συγγραφέας, προσφεύγοντας σε πλήθος αρχαιοελληνικών εννοιολογικών αναφορών, όπως telete και hieros logos ή epopteuein και theophanie. Ο Παπαγκένο του Μαγικού Αυλού μπορεί να ταυτιστεί με τον Ερμή· τον απόκρυφο δρόμο προς τα Ελευσίνια Μυστήρια ψάχνει ο Ασμαν, μέσω του Διόδωρου, του Πλούταρχου ή του Πλάτωνα.

Οπως αναφέρθηκε, το βιβλίο «Ο Μαγικός Αυλός -όπερα και μυστήριο» αποτελείται από μεγάλο αριθμό επιμέρους φιλοσοφικών, ιστορικών και μουσικών διεισδύσεων, βάσει εκτεταμένων βιβλιογραφικών αναφορών σε διάφορους ερευνητές. Ισως τον μεγαλύτερο έπαινο για αυτές τις βιβλιογραφικές πηγές απονέμει ο Ασμαν στον πολύ Θρασύβουλο Γεωργιάδη, κατά σειρά διπλωματούχο πολιτικό μηχανικό του ΕΜΠ, γεφυροποιό των ΣΕΚ και μεταπολεμικά κορυφαίο εκπρόσωπο της γερμανόφωνης μουσικολογίας. Ο Γεωργιάδης αναλύει παραδειγματικά μερικές από τις πάμπολλες σκηνές και στιγμές που συνθέτουν το τεράστιο μωσαϊκό του Μαγικού Αυλού. Αυτό όμως το γοητευτικό και μυστηριακό μωσαϊκό δεν καταλήγει σε οριστική ερμηνεία. Ο συγγραφέας προτάσσει στο έργο του μια παρατήρηση του Πέτερ φον Ματ (1991): Ο Μαγικός Αυλός αποτελεί μαζί με τον Αμλετ του Σαίξπηρ και τη «Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο ντα Βίντσι, το τρίτο μεγάλο αινιγματικό έργο του πολιτισμού μας.

Ο κ. Γιάννης M. Μιχαήλ είναι αρχιτέκτων - πολεοδόμος, παραγωγός του Τρίτου Προγράμματος της EPA.

Το ΒΗΜΑ, 04/12/2005 , Σελ.: S03
Κωδικός άρθρου: B14632S031
ID: 274066
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Σάβ Ιαν 14, 2006 6:48 pm

Το 2006 είναι έτος εορτασμού των 250 χρόνων από τη γέννηση του Mozart και η Βρεταννική Βιβλιοθήκη διοργανώνει διάφορες σχετικές εκδηλώσεις.

Στην επίσημη ιστοσελίδα της μπορείτε να πλοηγηθείτε στο Μουσικό Ημερολόγιο του συνθέτη, να δείτε τα χειρόγραφά του και ν' ακούσετε αποσπάσματα από τα έργα του.

Εικόνα
(clickable)

Απ' ευθείας στο ημερολόγιο εδώ.
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Παρ Ιαν 27, 2006 3:13 pm

Σήμερα είναι η επέτειος των 250 χρόνων από τη γέννηση του Βόλφι.

Η ΕΤ-1 έχει 24ωρο παγκόσμιο πρόγραμμα αφιερωμένο στον εμπνευσμένο δημιουργό.
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Κυρ Φεβ 19, 2006 5:08 pm

Σήμερα στις 22.00' ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής θα προβάλλει το "Μαγικό Αυλό".

Για τους φίλους που δεν έχουν τη δυνατότητα να συντονιστούν με τον σταθμό, το πρόγραμμα μεταδίδεται και διαδικτυακά από την ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων:

Εικόνα
(clickable)
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Τρί Αύγ 15, 2006 2:53 am

Όπως ανακοινώθηκε από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το χειμώνα θα επαναληφθεί η παιδική παράσταση του "Μαγικού Αυλού".
Πιο συγκεκριμένα και στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων για τα Χριστούγεννα:

25, 27, 28, 29 & 30 Δεκεμβρίου στις 6 μ.μ. στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΡΙΑΝΤΗ
Ο Μαγικός Αυλός του Μότσαρτ
Παιδικό θέαμα όπερας στα ελληνικά

Μουσική Διεύθυνση
Αλέξανδρος Μυράτ

Διευθυντής Θεάτρου
Ρένος Χαραλαμπίδης

Παπαγκένο Χάρης Ανδριανός
Παμίνα Ειρήνη Κυριακίδου
Βασίλισσα της Νύχτας Βασιλική Καραγιάννη
Ταμίνο Αντώνης Κορωναίος

Τιμές εισιτηρίων: 15.00 Ευρώ (Παιδικά, Φοιτητικά) - 25.00 - 40.00 (Α' Ζώνη)
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Παρ Νοέμ 03, 2006 12:02 am

[center]ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΚΥΚΛΟΣ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
19η Ανοικτή Εκδήλωση

Wolfgang Amadeus Mozart
(1756 - 1791)
Ο Μουσικός, ο Άνθρωπος, ο Τέκτων


Εικόνα
(clickable)

Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών
Σάββατο 4η Νοεμβρίου 2006
Ώρα 18,00


Εικόνα

Ομιλητές και Θέματα
_____________________
1. Κος Ανδρέας Πυλαρινός, Αρχιμουσικός - "Ο Μουσικός W.A. Mozart"
_______
2. Κος Θεοδόσιος Τάσιος, Καθηγ. Εθν. Μετσοβίου Πολυτεχνείου - "W.A. Mozart ο Άνθρωπος & Τέκτων"
_______
Θα προλογήσει ο Πρόεδρος του Τεκτονικού Ιδρύματος κ. Σπυρίδων Παΐ ζης
_______
Α. Άριες & Ντουέτα από Όπερες:
Ντον Τζιοβάνι:

"La, ci darem la mano" (Ντουέτο Zerlina - Don Giovanni

"Batti, batti o bel Masetto" (Άρια της Zerlina)

Ο Μαγικός Αυλός:
"Dies bildnis ist bezaubernd schõn"(Άρια του Tamino)

"Pa, pa, pa..." (Ντουέτο Papagena - Papageno)
Κα Μίνα Πολυχρόνου, υψίφωνος - Κος Γιάννης Φίνας τενόρος

Β. Klaviertrio KV 496
komponiert in Wien 1786

-Allegro
-Andante
-Allegretto

Piano Trio "in Vivo"
Μαρία Μοσχίδου, πιάνο
Otilia Alitei, βιολί
Βασίλης Λύκος, βιολοντσέλλο


Είσοδος κατόπιν προσκλήσεως
[/center]
Εικόνα

Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir

André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Ladyhawk
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 602
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:06 am
Τοποθεσία: Athens
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ladyhawk » Τρί Φεβ 13, 2007 10:14 am

Σας παραθέτω ένα link που έπεσε τυχαία στα χέρια μου, σχετικά με το Μότσαρτ, το οποίο θα βρουν αρκετά ενδιαφέρον όσοι έχουν μουσικές ανησυχίες.

http://features.classicalmusic.gr/article.php?id=1230

Την καλημέρα μου :)
Εικόνα
Τίποτα δεν χαρίζεται όλα κατακτιούνται ...


Επιστροφή σε “- Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ -”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 2 επισκέπτες