Γκιούλιβερ

[Παύλος Β. / Γκοροντί]

Πολύ αγαπώ τον Γκιούλιβερ και τα ταξίδια του.

Στο τελευταίο ταξίδι του δε, ο Γκιούλιβερ βρέθηκε εγκαταλελειμμένος και αβοήθητος σε κάποιο τόπο όπου κατοικούσαν άλογα με υψηλό IQ. Παράλληλα με τα άλογα, υπήρχαν πιο δίπλα σε μια γειτονική περιοχή, άνθρωποι οι οποίοι ζούσαν σε πρωτόγονη μορφή. Από την μια, η κοινωνία των αλόγων η οποία ήταν αρμονική, κι από την άλλη η κοινωνία των πρωτόγονων οι οποία βασιζόταν στην αρχή του ισχυρού και τα μέλη της, ξέσκισαν ο ένας τις σάρκες του άλλου για να εξασφαλίσουν την τροφή τους, ζούσαν μέσα στην βρώμα, στην λάσπη, και διαρκώς μάχονταν ο ένας τον άλλο για επιβολή, προβολή, και υπερβολή.

Τα άλογα, τα HOUYHNHNM της χώρας των Χουνύμνων, έβλεπαν τους Ιαχούδες, τους πρωτόγονους δηλ. με μια περιφρονητική διάθεση, έναν απαξιωτισμό, με μια υποτιμητική οπτική και λυπόντουσαν γι’ αυτό που συνέβαινε λίγα μόλις μέτρα πιο δίπλα τους. Η κοινωνία τους ήταν ιδιαίτερα αναπτυγμένη και διέπονταν από ηρεμία και τάξη σε αντίθεση με την κοινωνία των Ιαχούδων που δεν ήξεραν τίποτε άλλο παρά να κραυγάζουν ακατανόητους φθόγγους και να τραβάει ο ένας τα μαλλιά του άλλου.

Ο Γκιούλιβερ, μόλις πάτησε το πόδι του εκεί και συνάντησε τα σοφά άλογα, γοητεύτηκε από την ομορφιά και την χάρη τους και αποφάσισε, σαν ανήσυχο πνεύμα που ήταν, να μελετήσει τούτη την κοινωνία και να δει ποιο ήταν τελικά το μυστικό των HOUYHNHNM και τι ήταν αυτό που τα έκανε τόσο ξεχωριστά. Μόλις λοιπόν άρχισε να μαθαίνει την γλώσσα τους ξεκίνησε μια επικοινωνία με τα άλογα, ένας διάλογος, όπου ο Γκιούλιβερ άκουγε με εκπληκτικό ενδιαφέρον τα όσα του έλεγαν και, αδηφάγος για γνώση όπως ήταν, αφομοίωνε σχεδόν τα πάντα. Ο Γκιούλιβερ έμεινε άφωνος όταν διαπίστωσε την καθαρότητα και την απλότητα της σκέψης των αλόγων και ανακάλυψε πως από το λεξιλόγιο τους έλειπε η λέξη «ψέμα». Τα άλογα δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τον όρο όταν προσπάθησε να τους τον εξηγήσει, παρόλο που η ευφυΐα τους ήταν ανεπτυγμένη σε μεγάλο βαθμό, για τον απλούστατο λόγο πως η πράξη, τους φαινόταν εντελώς παράλογη. Παρατήρησε επίσης, πως τα άλογα δεν μπορούσαν να προφέρουν αυτήν την λέξη κι όταν ήθελαν να δηλώσουν μια ανάλογη κατάσταση και να περιγράψουν μια ανάλογη στάση έλεγαν : «Μου λες πράγμα που δεν είναι.»

Το άλογο που φιλοξενούσε τον Γκιούλιβερ, αφού του είπε όλα όσα αφορούσαν την δική του κοινωνία, ζήτησε και από τον ίδιο να του μιλήσει για το μέρος από το οποίο καταγόταν και του παρουσιάσει με την σειρά του, την δική του κοινωνία, τις αρχές και τους νόμους με τους οποίους διέπονταν, τον πολιτισμό τους, την κουλτούρα τους και τα επιτεύγματά τους σε διάφορους τομείς. Έτσι ο Γκιούλιβερ, με την σειρά του, άρχισε να μιλάει στο άλογο και να παρουσιάσει την δική του κοινωνία. Μετά το τέλος της παρουσίασης, το άλογο δήλωσε πως όλα τούτα του ήταν ήδη γνωστά, αφού τα έβλεπε σχεδόν κάθε μέρα από τους Ιαχούδες και πως η κοινωνία που περιέγραφε ο Γκιούλιβερ με δέος, κομπασμό και υπερηφάνεια, διόλου δεν διέφερε από την κοινωνία των ανθρώπων – Ιαχούδων που ζούσαν μέσα στα βρομόνερα. Το μόνο διαφορετικό πράγμα που παρατήρησε και είπε στον Γκιούλιβερ πως πρέπει να ήταν «πράγμα που δεν είναι», ψέματα δηλ, ήταν πως επειδή ετούτοι οι άνθρωποι – Ιαχούδες είχαν πολύ μικρά νύχια και τα δόντια τους βρισκόταν κοντά στα μάτια τους δεν τους ήταν εύκολο να σκοτώνουν μέσα σε λίγες ώρες χιλιάδες όμοιους τους, όπως έκαναν οι Ιαχούδες του Γκιούλιβερ.

Ο Γκιούλιβερ τότε χαμογελώντας, άρχισε να περιγράφει στο άλογο, όλες τις εφευρέσεις των «ανεπτυγμένων» χωρών, να του μιλάει για όπλα, για φονικές κατασκευές, για την πυρίτιδα, για κατασκευές που μπορούσαν να εκσφενδονίσουν με μεγάλη ταχύτητα και σε μεγάλη απόσταση σιδερένιες μπάλες, για σπαθιά, ακόντια, βέλη, τόξα και ότι τέλος πάντων ήταν ικανό να εξοντώσει ανθρώπους. Το σοφό άλογο τόσο πολύ ταράχτηκε που πριν προλάβει ο Γκιούλιβερ να αποτελειώσει την περιγραφή του τον διέκοψε λέγοντας :

«Φτάνει ! Σε παρακαλώ φτάνει ! Καταλαβαίνω πως ό,τι μου λες είναι αλήθεια, αλλά σε παρακαλώ μην μου λες άλλα γιατί θα συνηθίσει το αυτί μου στο άκουσμα αυτό, και τότε θα μου φαίνονται λιγότερο τρομερά από ό,τι τώρα που τα ακούω για πρώτη φορά.»

Ο Γκιούλιβερ βλέποντας την αντίδραση του αλόγου, συνειδητοποίησε τι είχε κάνει, σταμάτησε, κατέβασε το κεφάλι του και λυπήθηκε με όλα όσα είπε στο άλογο. Ύστερα αποτραβήχτηκε σε μια γωνιά και βυθίστηκε σε μια βασανιστική εκκωφαντική σιωπή. Πιο δίπλα οι ιαχές των Ιαχούδων, έφταναν απειλητικά πάνω από το κεφάλι του, τρυπούσαν τα αυτιά του και του ξερίζωναν την καρδιά…

Πολύ αγαπώ τον Γκιούλιβερ και τα ταξίδια του. Κάπου κάπου, του λέω κι ένα τραγουδάκι :

[center]Που ‘σαι βρε έρμε Γκιούλιβερ / να δεις εγώ τι σου ‘χω /
ν’ ακούσεις Ιάχου τρομερό / και ψέμα οπιούχο /

Εδώ σε λίγο θα ‘χουμε / το γης μαδιάμ εν τέλει /
που ‘ναι πολύ χειρότερο / κι από διακόσια βέλη…[/center]

Καλό σ/β

[Παύλος Βουλουτιάδης]

[center]

Μία φορά θα χαίρεσαι κι έναν καιρό θα τρέμεις
του πρωινού η παγωνιά θα σου τρυπάει τα στήθη
καθένας μας στο στρόβιλο ετούτης της ανέμης
χρωστάει ένα θάνατο και ένα παραμύθι.

Από τους δρόμους μάζευα τα λόγια μου
όπως μαζεύουν τα παιδιά απ' τα νυχτέρια
το καλοκαίρι είχε μπερδευτεί στα πόδια μου
και τα μαλλιά σου μου έδεναν τα χέρια

Στην Aυταπάτη μέχρι τέλους
και στην Aλήθεια ως τη σταλιά
θα 'μαι άγγελος με τους αγγέλους
θα 'μαι σκυλί με τα σκυλιά.

Ύστερα κύλησε ο καιρός και τράβηξα τον κλήρο μου
πήγα στα χρόνια ανάποδα κι έσπασα την ορμή τους
ένας καινούργιος κόσμος τώρα γεννιόταν γύρω μου
όλοι γελούσαν σαν τρελοί, δεν ήμουνα μαζί τους.

Έτσι αμίλητος τους είδα να περνάνε
να μαρτυράνε την ζωή στόμα με στόμα
να ορκίζονται στα σώματα, τα χέρια να ευλογάνε
κι έλεγα ακόμα αυτή η τρέλα, λίγο ακόμα.

Στην Aυταπάτη μέχρι τέλους
και στην Aλήθεια ως τη σταλιά
θα 'μαι άγγελος με τους αγγέλους
θα 'μαι σκυλί με τα σκυλιά.


[/center]

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Καλημέρα αγαπητέ Παύλο.

Έπιασες μια χορδή που με κάνει ιδιαίτερα ευτυχισμένο, όταν αυτή φυσικά δονήτε!
Εννοώ τα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ και ιδιαίτερα το συγκεκριμένο παραμύθι που πραγματικά έρχεται αν ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕΙ μέσα από την ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ και τον ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ, τις πανάρχαιες παραδόσεις για το γένος των ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Θεωρώ κλειδί για να κατανοήσει κάποιος το βαθύ νόημα των παραΜΥΘ(ι)ΩΝ, είναι το να ΜΗΝ εκλαμβάνει τα αφηγούμενα του παραμυθά, ΩΣ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΕΣ και επίσης να αντιληφθεί τις ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΕΣ που ενδεχομένος αναφέρονται...

Κάνε μια προσπάθεια πρός αυτήν την κατεύθυνση...
Θα εντυπωσιαστεις...
Και πάλι σε ευχαριστώ για το πολύ ενδιαφέρον παραΜΥΘΟ που μας κατέθεσες

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Δημήτριος]

Είναι όμως ο μύθος άλλο κι άλλο το παρα-μύθι

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

>QBB<

Είναι όμως ο μύθος άλλο κι άλλο το παρα-μύθι

Καλησπέρα αγαπητέ Δημήτριε...

Χμμμμ θα με ενδιέφερε πραγματικά και θα το εκτιμούσα ειληκρινά αν μας αναπτύξεις λίγο περισσότερο την άποψή σου...

Ποιά διαφορά εσύ βρίσκεις; (έτσι, γιααα αρχή )

Κέλσος ο Φιλαλήθης